Αναδρομικά συνταξιούχων: Οι αποφάσεις ΣτΕ και Α.Π. δεν είναι αντίθετες και ισχύουν αποφάνθηκε το ΑΕΔ βάζοντας «ταφόπλακα» στην επαναφορά των Δώρων

Περικοπές 11μηνου (11-06-2015 μέχρι 11-05-2016): Δώρα δικαιούνται μόνο οι συνταξιούχοι που προσέφυγαν στα δικαστήρια μέχρι την 21η Ιουλίου 2020

Την απόφασή του για την κατάργηση Δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και του επιδόματος αδείας στις επικουρικές συντάξεις δημοσίευσε σήμερα το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ), με πρόεδρο την πρώην πρόεδρο του ΣτΕ, Ευαγγελία Νίκα, και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας, Ειρήνη Σταυρουλάκη. Κινούμενο ουσιαστικά στην κυβερνητική γραμμή της μη επαναφοράς της 13ης-14ης μισθού/σύνταξης, το ΑΕΔ όχι μόνο θεωρεί ισχύουσες τις μνημονιακές διατάξεις με τις οποίες «τσεκουρώθηκαν», όχι μόνο επιβεβαιώνει τις αρνητικές αποφάσεις 1439/2020 και 1342/2023 του Συμβουλίου της Επικρατείας  (ΣτΕ) καθώς και την 1509/2023 του Αρείου Πάγου (Α.Π.), όχι μόνο λέει «μπράβο» στην Τράπεζα της Ελλάδας για τις αιματηρές περικοπές στις επικουρικές των συνταξιούχων της αλλά και βάζει «ταφόπλακα» στην επαναφορά των Δώρων στους συνταξιούχους και -μελλοντικά- στους δημοσίους υπαλλήλους.

Αναλυτικότερα το ΑΕΔ έκρινε ότι:
-Οι αποφάσεις ΣτΕ και Αρείου Πάγου που παραπέμφθηκαν σε αυτό λόγω αντιθέτων αποφάσεων μεταξύ των δυο αυτών δικαστηρίων, τελικώς, δεν είναι αντίθετες και εξακολουθούν να ισχύουν.
-Είναι αναρμόδιο να εκδώσει απόφαση επί της συνταγματικότητας των περικοπών στις επικουρικές συντάξεις του Δημοσίου τομέα για το 11μηνο από 11-06-2015 έως 11-05-2016 που έγιναν με το ν. Κατρούγκαλο. Κατά συνέπεια, μετά την απόφασή του, οικονομικές διεκδικήσεις δικαιούνται όσοι συνταξιούχοι του Δημοσίου είχαν προσφύγει μέχρι 21-07-2020 στα Διοικητικά Δικαστήρια για τις περικοπές στις επικουρικές συντάξεις το 11μηνο από 11-06-2015 έως 11-05-2016.
-Δε δικαιούνται τις διαφορές οι συνταξιούχοι του Μετοχικού Ταμείου της Τράπεζας της Ελλάδος, για τους οποίους είχε εκδοθεί η απόφαση του Αρείου Πάγου που έκρινε συνταγματικές τις περικοπές τους.

Το σκεπτικό
-Στο σκεπτικό της απόφασής του αναφέρεται ανάμεσα στα άλλα ότι το ΑΕΔ έκρινε πως «στερείται σχετικής δικαιοδοσίας, λόγω μη αντιθέσεως μεταξύ της αποφάσεως 1509/ 2023 του Αρείου Πάγου και το 2287 και 2088/ 2015 του ΣτΕ». Και αυτό γιατί «το Συμβούλιο της Επικρατείας, αποφανθέν υπέρ της αντισυνταγματικότητας περιόρισε την κρίση του επί των συνταξιούχων δημόσιων φορέων κοινωνικής ασφαλίσεως, στηριζόμενο στην υποχρεωτικότητα της (επικουρικής) κοινωνικής ασφάλισης και στην συνακόλουθη παροχή της αποκλειστικώς από το κράτος ή από ΝΠΔΔ, έλαβε υπόψη κατά τρόπο καταλυτικό το σωρευτικό αποτέλεσμα της ένδικης περικοπής με το σύνολο των προηγηθεισών, κατά τα έτη 2000 έως 2012, πολλαπλών διαδοχικών νομοθετικών περικοπών των συντάξεων, κρίνοντας -βάσει της ποσότητας και της έντασης αυτών επί της συγκεκριμένης κατηγορίας συνταξιούχων - ότι επιβαλλόταν συνταγματικώς, αλλά δεν εχώρησε η εκπόνηση ειδικής επιστημονικά τεκμηριωμένης μελέτης ως προς την επιρροή της ένδικης ρύθμιση στον πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος των εν λόγω συνταξιούχων».
-Κατά το ΑΕΔ, ο  Α.Π. «υπό το πρίσμα του νοµικού πλαισίου της παρεχοµένης από την ίδια την Τράπεζα της Ελλάδος, ήτοι από ΝΠΙΔ, επικουρικής ασφαλίσεως των συνταξιούχων της, συνεκτιμώντας µεν τις προηγηθείσες περικοπές συντάξεων, οι οποίες, όµως, δεν αφορούσαν στο σύνολο, και δη στην πλειονότητα, τους συνταξιούχους της Τράπεζας, και λαμβάνοντας, επίσης, υπ' όψιν ότι, πάντως, το ύψος των πληττόμενων συντάξεων των ασφαλισμένων στην ως άνω Τράπεζα παραµένει υψηλότερο της µέσης κυρίας και επικουρικής συντάξεως του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, έκρινε συνταγµατική την ως άνω διάταξη».
-Σε άλλο σημείο του σκεπτικού του το ΑΕΔ σημειώνει ότι «λόγω ουσιώδους διαφοροποιήσεως του νοµικού και πραγματικού υποβάθρου των υποθέσεων και των αντιστοίχων, φερομένων ως αντίθετων, αποφάσεων του Α.Π. αφενός και του ΣτΕ αφετέρου, δεν καθίσταται κρίσιμη και αναγκαία για την μία υπόθεση η γενομένη από το άλλο δικαστήριο ερμηνευτική προσέγγιση του ζητήματος της συνταγµατικότητας ή µη της αυτής νομοθετικής διατάξεως και, συνακολούθως, δεν τίθεται ζήτηµα αντιθέσεως, κατ' άρθρο 100 παρ.1 περ. ε' του Συντάγματος, των προαναφερθεισών αποφάσεων των ως άνω Δικαστηρίων».