O ΛΙΑΠΗΣ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ Ο ΦΩΣΚΟΛΟΣ

         Ο Λιάπης, τα κανάλια και ο Φώσκολος

  Νίκος Φώσκολος μας άφησε χρόνους το 2013, όμως η κληρονομιά του

είναι παρούσα στα δελτία ειδήσεων που αυτές τις μέρες εξαπολύουν ένα δριμύ κατηγορώ κατά του Γιάγκου Δράκου - συγγνώμη, του Μιχάλη Λιάπη, που πετάχτηκε για διακοπές στην εξωτική Μαλαισία, ενώ ο «κοσμάκης» κρυώνει και πεινάει.

  Όσο γελοία κι εξευτελιστική για το αστικό πολιτικό σύστημα είναι η υπόθεση Λιάπη, άλλο τόσο αηδιαστική είναι η ιερή αγανάκτηση των καναλιών που μετέτρεψαν αυτή την ιστορία σε σαπουνόπερα.

       Είναι γελοίο να κατηγορούν τον πρώην υπουργό οι τηλεστάρ της ενημέρωσης, που επίσης κυκλοφορούν με τζιπ ανάλογου κυβισμού με το δικό του, που επίσης κάνουν διακοπές σε πολυτελή ξενοδοχεία, που επίσης ζουν στον ίδιο μ’ αυτόν κόσμο.      Βέβαια κι ο Λιάπης είναι η χαρά των επιθεωρησιογράφων, η Μαντάμ Σουσού της εποχής μας, ο άνθρωπος που πήγε στην Κουάλα Λουμπούρ για «ψυχική εκτόνωση», για να ξεχάσει το δράμα του, κι όχι για αναψυχή, όπως ο ίδιος δήλωσε στο αεροδρόμιο κατά την άφιξη του.

       Η αμετροέπεια και η ανοησία αυτών των δηλώσεων δεν φανερώνουν μόνο έλλειψη πολιτiκού αισθητηρίου και κοινής λογικής. Δείχνουν επίσης ότι ένας πολιτικός που δεν ενδιαφέρεται πια να επανεκλεγεί γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τις αρχές και τις διακηρύξεις της παράταξης την οποία υπηρέτησε, δεν ενδιαφέρεται καν για την υστεροφημία του. Ποια σεμνότητα, ποια ταπεινότητα...

         Οι πλαστές πινακίδες του Λιάπη είναι σταγόνα μπροστά στον ωκεανό της διαφθοράς, στις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων, όμως δείχνουν πόσο μικροί και κούφιοι είναι οι πολιτικοί ηγέτες και ηγετίσκοι, οι χθεσινοί και οι σημερινοί αδιακρίτως.

  ΠΗΓΗ : ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΡΙΝ»

19 ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΤΟ 2014 ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

19 ανατροπές το 2014 σε ασφαλιστικό-συντάξεις

Η «Επιτροπή σοφών» θα εξετάσει την κατάργηση και ενοποίηση των μικρών Ταμείων σε ΙΚΑ, ΟΓΑ και ΟΑΕΕ

Δεκαεννέα ανατροπές φέρνει σε μερικές μέρες ο νέος χρόνος στην ασφάλιση, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, νέες μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, στα εφάπαξ βοηθήματα, ενώ ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο νέων παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό από την υπό σύσταση «Επιτροπή σοφών».

  Πρόκειται για αλλαγές που προβλέπονται σε πέντε νόμους που πάνε πίσω από το 2002 και αφορούν 4.500.000 ασφαλισμένους.
Οι αλλαγές αυτές αφορούν στα εξής:
1. ΑΥΞΗΣΗ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΚΑ
Πρόκειται για μεταβατικές διατάξεις του Ασφαλιστικού που αλλάζουν τους όρους συνταξιοδότησης για μια μεγάλη κατηγορία ασφαλισμένων. Ετσι από 1.1.2014 οι γυναίκες που είναι ασφαλισμένες στο ΙΚΑ (με πρώτη έναρξη της ασφάλισής τους πριν από το 1993) συνταξιοδοτούνται με κατοχύρωση δικαιώματος τις 10.000 ημέρες και με όριο ηλικίας το 60ό έτος και 6 μήνες, από το 60ό που είναι φέτος το όριο ηλικίας. Στο χρόνο κατοχύρωσης υπάρχει «παγίδα», καθώς οι γυναίκες θα πρέπει αφ' ενός να έχουν συμπληρώσει τις 10.000 ημέρες ασφάλισης, αλλά κατά το χρόνο της συνταξιοδότησής τους θα πρέπει να έχουν συνολικά 12.000 ημέρες ασφάλισης. Διαφορετικά θα υποχρεωθούν είτε να αναγνωρίσουν το διάστημα από τις 10.000 μέχρι τις 12.000 ημέρες ασφάλισης είτε θα συνταξιοδοτηθούν με άλλες προϋποθέσεις (σύνταξη γήρατος με τουλάχιστον 4.500 ημέρες ασφάλισης) και με όριο ηλικίας που είναι 62 για μειωμένη και 67 για πλήρη σύνταξη.
2. ΑΥΞΗΣΗ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΕ ΒΑΕ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΤΟ ΙΚΑ
Αύξηση των ορίων ηλικίας έρχεται και για τη συνταξιοδότηση με 10.500 ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων οι 7.500 στα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Για μειωμένη σύνταξη το όριο ηλικίας αυξάνεται στο 59ο έτος και 6 μήνες (58 και 9 φέτος), ενώ για πλήρη σύνταξη το όριο ηλικίας αυξάνεται από την επόμενη χρονιά στο 61ο έτος και 9 μήνες, από 60ό και 9 που είναι φέτος. Πρακτικά οι αλλαγές αυτές σημαίνουν ότι όσοι δεν έχουν τον απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης και δεν μπορούν να τον συμπληρώσουν με αναγνωρίσεις πλασματικών ετών, τότε είναι πολύ πιθανό ότι θα εγκλωβιστούν σε μεγαλύτερη αύξηση του ορίου ηλικίας και η συνταξιοδότησή τους θα πάει ακόμη πιο πίσω.
3. ΜΕΙΩΣΗ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ - ΟΑΕΕ - ΔΕΚΟ - ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Το μέτρο αυτό θα ισχύσει για όσους αποχωρούν το 2014, καθώς οι αποδοχές των δύο τελευταίων ετών θα υπολογιστούν για σύνταξη με συντελεστή -2%. Η επίπτωση στο ποσόν της σύνταξης θα είναι μικρή. Η αλλαγή αυτή έχει προβλεφθεί στο νόμο 3863/10 και αφορά όσους συνταξιοδοτούνται από το Δημόσιο, τον ΟΑΕΕ, καθώς και Ταμεία ΔΕΚΟ και Τραπεζών. Η μείωση της σύνταξης που θα έχουν, για παράδειγμα, οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ που θα συνταξιοδοτηθούν το 2014 δεν θα υπερβαίνει τα 15-20 ευρώ, ενώ σε ανάλογα ποσά θα είναι οι μεταβολές για όσους συνταξιοδοτηθούν από τα υπόλοιπα Ταμεία.
4. ΜΕΙΩΣΗ 4% ΤΗΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΣΕ ΔΕΚΟ - ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Πρόκειται για διάταξη του νόμου Ρέππα που δεν έχει εφαρμοστεί για τον υπολογισμό της σύνταξης από το 2008, κατεβάζοντας 1% ετησίως το ποσοστό αναπλήρωσης της σύνταξης. Η διάταξη αφορά όσους αποχωρούν από το Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες. Η αναπλήρωση της σύνταξης αυτών των περιπτώσεων βρίσκεται σήμερα στο 74% και έπρεπε ώς το 2014 να κατεβεί στο 70%, κάτι το οποίο θα γίνει αυτόματα από 1.1.14. Πρακτικά, ένας εργαζόμενος που θα συνταξιοδοτηθεί από τη ΔΕΗ ή τον ΟΤΕ ή από την Εθνική Τράπεζα θα πάρει σύνταξη που θα υπολογιστεί με τρεις τρόπους: α) για το χρόνο ασφάλισης ώς το 2007 με ποσοστό αναπλήρωσης 80%, β) για τα χρόνια από το 2008 ώς το 2013 με ποσοστό 74% και γ) για τα έτη 2013 και 2014 -4% στον υπολογισμό της σύνταξης.
5. ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΤΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ 2011
Η αλλαγή αυτή είναι προπομπός των μεγάλων ανατροπών που έρχονται στο ασφαλιστικό σύστημα από 1.1.2015, καθώς ο νόμος 3863/10 προβλέπει ότι όσοι αποχωρούν από το 2015 και μετά, για το τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στα έτη ασφάλισης μετά το 2011, θα λάβουν αναλογικό ποσόν που κυμαίνεται μεταξύ του 0,8% και 1,5%. Η αλλαγή αυτή μπορεί να πιάνει όσους πρόκειται να αποχωρήσουν από το 2015 και μετά, πλην όμως το 2014 είναι η τέταρτη χρονιά που «μετρά» στο αναλογικό ποσόν σύνταξης που θα πάρουν όσοι αποχωρήσουν μετά το 2015.
6. ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΕΤΗ
Αυξάνονται σε 7 τα πλασματικά έτη που μπορούν να αναγνωρίσουν άνδρες και γυναίκες που θεμελιώνουν δικαίωμα μετά το 2010 για να κατοχυρώσουν και να θεμελιώσουν τις συνταξιοδοτικές προϋποθέσεις. Φέτος ο νόμος δίνει τη δυνατότητα να αναγνωριστούν μέχρι 6 πλασματικά έτη για σύνταξη.
7. ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΕΤΗ 2010
Παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του νόμου Πετραλιά για τις γυναίκες με ανήλικο και για τους άνδρες που κατοχύρωναν δικαίωμα με αναγνώριση προϋπηρεσίας το 2010. Στην πράξη η δυνατότητα αυτή ακυρώνει για χιλιάδες ασφαλισμένους (κυρίως των ΔΕΚΟ και των τραπεζών) την ευκαιρία να αποχωρήσουν με τα χαμηλά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης του 2010, εξαγοράζοντας τα χρόνια που τους λείπουν για να συμπληρώσουν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις.
8. ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΕΚΑΣ ΓΙΑ ΗΛΙΚΙΕΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 65
Το επίδομα θα χάσουν από το 2014 περίπου 70.000 δικαιούχοι που είναι σήμερα από 60 έως 64 ετών. Από την περικοπή αυτή εκτιμάται ότι θα εξοικονομηθούν 114 εκατ. ευρώ.
9. ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Το νέο σύστημα υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων θα αρχίσει να εφαρμόζεται από τον Ιούνιο του 2014. Πρόβλεψη είναι η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος που θα εφαρμοστεί όχι μόνο για τις νέες, αλλά και για τις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις, καθώς το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), μετά τη μελέτη βιωσιμότητας που προετοιμάζει η Εθνική Αναλογιστική Αρχή, θα πρέπει να καταρτίσει ενιαίο κανονισμό ασφάλισης και παροχών για παλαιούς και νέους ασφαλισμένους, μειώνοντας τα υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης των καταβαλλόμενων συντάξεων για να επιτυγχάνεται ο μηδενισμός του ελλείμματος. Ο ν. 4052/12 αναφέρει ότι οι επικουρικές συντάξεις θα μπορούν να αλλάζουν ανά τρίμηνο και με βάση τις εκτιμήσεις - προβλέψεις που θα γίνονται τόσο για τη βιωσιμότητά τους όσο και για το έλλειμμα. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι μπορεί στο τρίτο τρίμηνο του 2014 οι συντάξεις να μειωθούν κατά 5% και στο τέταρτο τρίμηνο του 2014 να έρθει άλλο ένα -5%.
10. ΔΙΑΔΟΧΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
Αλλάζουν τα κριτήρια ώστε να μπει φραγμός σε περιπτώσεις πρόωρης συνταξιοδότησης από δύο ή περισσότερα Ταμεία.
11. ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πληρώνουν από 1.1.2014 την εισφορά για επικουρική ασφάλιση στο ΕΤΕΑ. Σήμερα η πληρωμή εισφοράς για επικουρική σύνταξη στον ΟΑΕΕ είναι προαιρετική και γίνεται υποχρεωτική και για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
12. ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ
Θα προβλέπεται επέκταση της ασφάλισης στον ΟΑΕΕ και σε περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων, ενώ μελετάται η αύξηση των ασφαλιστικών κλάσεων, καθώς και μηνιαία, αντί διμήνου, καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών.
13. ΕΦΑΠΑΞ ΜΕ ΜΕΙΩΣΕΙΣ 25%-30%
Η εφαρμογή του νέου τρόπου υπολογισμού του εφάπαξ βοηθήματος θα γίνει με νέο τύπο και με ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Από το 2014 όλα τα Ταμεία πρόνοιας και κυρίως του Δημοσίου υποχρεώνονται από το νόμο 4052/12 να πληρώνουν εφάπαξ ανάλογα με τα έσοδά τους και σε κάθε περίπτωση να υπάρχει εγγυημένη πρόβλεψη ότι θα εφαρμόζεται η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος θα τηρείται από το συντελεστή βιωσιμότητας που θα αλλάζει κάθε χρόνο, καθώς θα είναι ανάλογος με τις οικονομικές δυνατότητες του κάθε Ταμείου. Το υπουργείο Εργασίας θα παρουσιάσει στην τρόικα πρόταση για μετριασμό των μειώσεων σε όσους είναι ήδη σε λίστα αναμονής για το εφάπαξ από το 2012. Με το νέο τρόπο δύο ασφαλισμένοι με τα ίδια έτη ασφάλισης και τις ίδιες εισφορές, αποχωρώντας με διαφορά 1 έτους, μπορεί να έχουν διαφορά εφάπαξ μέχρι και -30%, ενώ συζητείται η εφαρμογή διπλού συστήματος υπολογισμού του εφάπαξ για μεταβατική περίοδο (ένα τμήμα ποσού για την ασφάλιση με τα ήδη ισχύοντα και ένα με το νέο τρόπο υπολογισμού για το χρόνο ασφάλισης από 1ης.1.2014 και μετά).
14. ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΙΚΑ
Ερχεται μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών στο ΙΚΑ κατά 1,3%. Η μείωση θα προκαλέσει απώλεια εσόδων της τάξης των 280 εκατ. ευρώ που το ΙΚΑ θα πρέπει να καλύψει χωρίς να καταφύγει σε έκτακτη κρατική χρηματοδότηση. Το 2015 και το 2016 θα γίνουν οι επόμενες δύο μειώσεις.
15. ΜΕΙΩΣΗ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΣΕ ΔΕΚΟ - ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Οι εισφορές θα πρέπει να πέσουν στα επίπεδα του ΙΚΑ. Σήμερα οι ασφαλιστικές εισφορές εργοδότη σε ΔΕΚΟ και κυρίως στις Τράπεζες φτάνουν στο 26%, όταν στο ΙΚΑ η εργοδοτική εισφορά είναι 13,3%. Είναι βέβαιο ότι από αυτή την αλλαγή θα μειωθούν -παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις- οι κύριες συντάξεις που χορηγούν τα πρώην ευγενή Ταμεία. Το μέτρο αφορά όλους τους παλαιούς (προσληφθέντες μέχρι 31.7.2008) εργαζομένους σε ΟΤΕ, ΟΣΕ, ΗΣΑΠ, στα ΕΛΤΑ, στην ΕΤΕ, στην πρώην ΕΤΒΑ, στην ΤτΕ και την Εθνική Ασφαλιστική.
16. ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΚΑΣ ΣΕ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ
Με ρύθμιση θα εξαιρεθεί η διακοπή του ΕΚΑΣ σε 25.000 αναπήρους ηλικίας κάτω των 67 ετών που λαμβάνουν αναπηρικές συντάξεις οι οποίες κινούνται σε πολύ χαμηλά εισοδηματικά κριτήρια.
17. ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ
Αρχίζει η πιλοτική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος σε δύο περιοχές με ένα συμπληρωματικό ποσό της τάξης των 70-200 ευρώ που θα χορηγείται σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα ώστε να περνούν πάνω από το όριο της φτώχειας.
18. TAXIS ΣΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ
Θα μπορεί η Εφορία να ελέγχει φορολογικά τους αγρότες και να διασταυρώνει τα εισοδήματά τους και τις επιδοτήσεις που παίρνουν, ώστε να εισπράττει ο ΟΓΑ τα χρωστούμενα από τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
19. ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΑΜΕΙΩΝ - «ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΟΦΩΝ»
Θα εξετάσει την κατάργηση των 90 μικρών και διάσπαρτων Ταμείων και τομέων ασφάλισης που λειτουργούν σήμερα και την περαιτέρω ενοποίηση των ασφαλιστικών Ταμείων σε τρία: ΙΚΑ, ΟΓΑ και ΟΑΕΕ, καθώς και τον τρόπο ενοποίησης των 60 «ανεξάρτητων» προνοιακών Ταμείων που λειτουργούν στο σύστημα ως λογαριασμοί.

ΠΗΓΗ enet.gr

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ! (ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ)

"…Ώρες μας έπαιρνε (ο δάσκαλος) τ' αυτιά ποια φωνήεντα είναι μακρά, ποια βραχέα και τι τόνο να βάλουμε, οξεία ή περισπωμένη^. κι εμείς ακούγαμε τις φωνές στο δρόμο, τους μανάβηδες, τους κουλουρτζήδες, τα γαϊδουράκια που γκάριζαν και τις γειτόνισσες που γελούσαν, και περιμέναμε πότε να χτυπήσει το κουδούνι, να γλιτώσουμε. Κοιτάζαμε το δάσκαλο να ιδρώνει απάνω στην έδρα, να λέει, να ξαναλέει και να θέλει να καρφώσει στο μυαλό μας τη γραμματική, μα ο νους μας ήταν έξω στον ήλιο και στον πετροπόλεμο∙ γιατί πολύ αγαπούσαμε τον πετροπόλεμο και συχνά πηγαίναμε στο σχολείο με το κεφάλι σπασμένο.
Μια μέρα, ήταν άνοιξη, χαρά Θεού, τα παράθυρα ήταν ανοιχτά κι έμπαινε η μυρωδιά από μια ανθισμένη μανταρινιά στο αντικρινό σπίτι^. το μυαλό μας είχε γίνει κι αυτό ανθισμένη μανταρινιά και δεν μπορούσαμε πια ν' ακούμε για οξείες και περισπωμένες. Κι ίσια ίσια ένα πουλί είχε καθίσει στο πλατάνι της αυλής του σκολειού και κελαηδούσε. Τότε πια ένας μαθητής, χλωμός, κοκκινομάλλης, που 'χε έρθει εφέτο από το χωριό, Νικολιό τον έλεγαν, δεν βάσταξε, σήκωσε.το.δάχτυλο:

- Σώπα, δάσκαλε, φώναξε^. σώπα, δάσκαλε, ν' ακούσουμε το πουλί!..."

Απόσπασμα από την Αναφορά στον Γκρέκο του Νίκου Καζαντζάκη

Ο ΤΟΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΜΗΝΥΜΑ

Ο Τοτός και το διπλό μήνυμα: με αφορμή την απόλυση μιας καθηγήτριας από το Κολέγιο Αθηνών

Τις 3 πρώτες στροφές του ποιήματος «Ο Γιόκας» του Βάρναλη θυμίζει η υπόθεση της καθηγήτριας που απολύθηκε από το Κολέγιο Αθηνών επειδή, όπως υποστηρίζει η ίδια αλλά και η ομοσπονδία των καθηγητών στα ιδιωτικά σχολεία (ΟΙΕΛΕ), έπιασε το γιο του Σαμαρά να αντιγράφει. Ένας Ηρακλής Πουαρό θα έβρισκε αμέσως την απάντηση στο ερώτημα «αντέγραψε ή όχι το παιδί;», ακόμα και δίχως ο ίδιος να επισκεφθεί τον τόπο του εγκλήματος. Εμείς οι κοινοί θνητοί απλώς βλέπουμε κάποια παράξενα πράγματα που καθιστούν την καταγγελία της καθηγήτριας πιο πειστική από την εκδοχή της διοίκησης του Κολεγίου. Π.χ., πώς γίνεται μια εκπαιδευτικός να αξιολογείται θετικά επί 21 χρόνια και η αξιολόγηση να γίνεται ξαφνικά αρνητική μετά την υπόθεση της αντιγραφής; Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός ότι ο μαθητής είναι γιος του πρωθυπουργού και ανιψιός του προέδρου του ΔΣ του Κολεγίου; Πόσο αμερόληπτα είναι τα διορισμένα μέλη του υπηρεσιακού συμβουλίου του υπουργείου Παιδείας που αποδέχτηκαν την καρατόμησή της ισχυριζόμενα ότι δεν διαθέτουν «αρκετά στοιχεία»;  Γιατί δεν δόθηκε αναβολή στην εξέταση της υπόθεσης στο υπουργείο μέχρι τη Δευτέρα ώστε να παραστεί ο Γ. Κατρούγκαλος, νομικός εκπρόσωπος της καθηγήτριας; Γιατί το υπηρεσιακό συμβούλιο δεν δέχτηκε να είναι παρόντα μέλη της ΟΙΕΛΕ στη διαδικασία;
Μέχρι στιγμής πολλοί σχολιάζουν αυτή την υπόθεση από τη σκοπιά της αδικημένης καθηγήτριας αλλά και από τη σκοπιά των χιλιάδων καθηγητών και δασκάλων στην ιδιωτική εκπαίδευση που έλαβαν το τρομοκρατικό μήνυμα “μην αμφισβητείς τους ισχυρούς” ή “κάνε τα στραβά μάτια, αν θέλεις να μη χάσεις τη δουλειά σου”. Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο, εξίσου ισχυρό μήνυμα. Ένα μήνυμα προς τους γόνους των ισχυρών, όχι μόνο προς τον Σαμαρά τον νεότερο, αλλά και προς όλα τα εγχώρια κολεγιόπαιδα: το μήνυμα ότι κανείς δεν μπορεί να τους αγγίξει. Το μήνυμα του Τοτού:

Άγαλμα ο Τοτός
ήλιος απλωτός,
κολυμπά στη Βούλα
και δικά τ’ είν’ ούλα.

Είκοσι χρονώ…
θάλασσα, ουρανό
και στεριά δικά του
πατρογονικά του!

Και στην Πολιτεία
κείνος πρώτη αιτία
κι ολωνών αρχή.
κι ολωνών ψυχή......
..................
                   Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ
 
Δεν είναι έγκλημα το να αντιγράψει ένας έφηβος σε ένα διαγώνισμα ή το να επιχειρήσει να αντιγράψει. Ποιος μαθητής δεν το έχει κάνει ή έχει μπει στον πειρασμό; Δεν στιγματίζει το παιδί αυτή η πράξη. Αυτό όμως που στιγματίζει και την Πολιτεία και το συγκεκριμένο σχολείο είναι η εκδικητικότητα απέναντι σε μια εκπαιδευτικό που απλώς έκανε το καθήκον της, αυτό που η ίδια η εργοδοσία τής είχε αναθέσει ως καθήκον. Και αν δεν τηρήθηκε επακριβώς το πρωτόκολλο, όπως διαβάσαμε, ας αναζητηθούν οι λόγοι που αυτό δεν συνέβη.
Με λίγα λόγια, το μήνυμα που πήραν οι Τοτοί, οι σημερινοί και οι εκκολαπτόμενοι, είναι «θα πληρώσει ακριβά όποιος θα σας σταθεί εμπόδιο, όποιος σας αντιμετωπίσει σαν να ήσαστε κοινοί θνητοί». Πρόκειται για ένα θέμα όχι μόνο ηθικής και πολιτικής, αλλά και παιδαγωγικής τάξης.
Έτσι το Κολέγιο δεν πλάθει χαρακτήρες, δεν πλάθει “leaders”. Tοτούς πλάθει, παιδιά-βύσματα που θα αποτελέσουν την αυριανή πνευματική, πολιτική κι επιχειρηματική ελίτ της Μπανανίας ή Τοτοχώρας. Ενήλικο δείγμα Τοτού ήταν και ο ανιψιός του εθνάρχη, παρ’ όλο που η δημοσιότητα που ήδη έχει δοθεί στην υπόθεση (κάτι που δεν το επέλεξε η κυβέρνηση) δεν διευκολύνει το κουκούλωμά της. Και το κακό με τους Τοτούς είναι ότι συνήθως στο δρόμο τους βρίσκεται κάποιος πιο Τοτός από τους ίδιους, κάποιος Τοτός με πιο ισχυρό μπαμπά ή προστάτη.
    ΠΗΓΗ  :  mao.gr

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ

Επιτροπή “Πολιτιστικών Δράσεων”

της Π.Ε.Σ.ΕΚ.

Αγαπητοί συνάδελφοι, θεωρούμε υποχρέωσή μας να σας ενημερώσουμε πως η επιτροπή “πολιτιστικών δράσεων” της Π.Ε.Σ.ΕΚ. έχει πραγματοποιήσει μέχρι τώρα δύο δραστηριότητες. Την παρακολούθηση της θεατρικής παράστασης “Mistero Buffo” του Ντάριο Φο στο θέατρο “Θησείο” στις 24/11/2013 και την επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων του Φοίβου Ανωγειανάκη που στεγάζεται στο αρχοντικό Λασσάνη στην Πλάκα, στις 12/12/2013.

Εκτιμούμε πως και οι δύο αυτές δράσεις ήταν επιτυχημένες. Η επιτυχία τους οφείλεται, όχι μόνο στην προετοιμασία τους εκ μέρους των μελών της Επιτροπής, αλλά κυρίως στη δική σας ανταπόκριση και συμμετοχή, ιδιαίτερα στη θεατρική παράσταση. Όλοι, όσοι είμαστε μέλη της Επιτροπής, νιώθουμε την ανάγκη να σας ευχαριστήσουμε γι’ αυτό. Σας περιμένουμε να την πλαισιώσετε κι εσείς καταθέτοντας τις ιδέες και προτάσεις σας.

Για να έχουμε την ευκαιρία να συναντηθούμε, να γνωριστούμε, να ανταλλάξουμε απόψεις, αλλά και να χαρούμε μαζί, ας κρατήσουμε ζωντανή την επαφή και την επικοινωνία μας. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, με τα τόσα προβλήματα που δεν είναι μόνο οικονομικής φύσεως, θεωρούμε πως το ισχυρότερο αντίδοτο είναι η ανθρώπινη επαφή, η παρέα, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η κοινή προσπάθεια.

Συνάδελφοι, μετά τις γιορτές προγραμματίζουμε κι άλλες δράσεις. Θα σας ενημερώσουμε έγκαιρα γι’ αυτές.

Ευχόμαστε ολόψυχα σ’ όλους και όλες σας ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ με υγεία και δύναμη.

Δεκέμβρης 2013

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ;

Του Αιμίλιου Περδικάρη

Το 2006, μια απόφαση του Μισθοδικείου με επικεφαλής τον τότε πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ρ. Κεδίκογλου είχε τινάξει την μπάνκα στον αέρα: κρίθηκε ότι οι αποδοχές των ανώτατων δικαστικών θα έπρεπε να αυξηθούν, ώστε να εξομοιωθούν με τις αμοιβές των προέδρων των Ανεξάρτητων Αρχών (σε ένα ποσό ανώτερο των 10.000 ευρώ).

Επτά χρόνια αργότερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Το Μισθοδικείο, με την παρούσα σύνθεσή του, κρίνει αντισυνταγματικές τις «μνημονιακές» περικοπές στις αμοιβές των δικαστικών και ανοίγει το δρόμο για νέες διεκδικήσεις – οι οποίες, όμως, μπορεί να συμπαρασύρουν και τις διεκδικήσεις των νυν και πρώην βουλευτών!

Με βάση το Σύνταγμα και τα ψηφίσματα της Ολομέλειας της Βουλής, η βουλευτική αποζημίωση – βάσει της οποίας υπολογίζεται και η βουλευτική σύνταξη, αλλά και οι αμοιβές υπουργών και υφυπουργών – είναι «παρακολούθημα» των αποδοχών των ανώτατων δικαστικών.

Κι όσο κι αν πρόσφατο ψήφισμα της Ολομέλειας της Βουλής (επί προεδρίας Φ. Πετσάλνικου) αποφάσισε το αντίθετο, η νομική βάση για προσφυγές πρώην και συνταξιούχων βουλευτών παραμένει. Όπως είχε συμβεί με περίπου 120 άτομα με βάση την προηγούμενη απόφαση του Μισθοδικείου και πρόσφατα οι περισσότεροι εξ αυτών υποχρεώθηκαν, μετά την κατακραυγή, να «τραβήξουν» πίσω τις αγωγές τους.

Ουδείς, όμως, μπορεί να αποκλείσει και τώρα το δικαίωμα της δικαστικής προσφυγής, αφού η νομική βάση υπάρχει. Επιπλέον, δημιουργείται δημοσιονομικό και πολιτικό ζήτημα, αφού οι αναζητήσεις αυτές έχουν αναδρομική ισχύ. Είχε υπολογιστεί, για παράδειγμα, ότι τα αναδρομικά της απόφασης του 2006 ξεπερνούσαν στις περισσότερες περιπτώσεις τα 200.000 ευρώ!

Αναδρομικά έλαβαν και τότε τις αποδοχές τους, με βάση την απόφαση του Μισθοδικείου, οι δικαστικοί. Ο μέσος όρος, για τους ανώτατους δικαστικούς, υπολογίζεται σε 150.000 ευρώ, τα οποία λαμβάνουν έκτοτε σε δόσεις. Η καταβολή τους, μάλιστα, είχε παγώσει το 2010, εξαιτίας των δημοσιονομικών προβλημάτων, αλλά οι κινητοποιήσεις των δικαστικών τέτοια εποχή πέρυσι έφεραν το ξεπάγωμα της καταβολής τους…

Η σημερινή απόφαση του Μισθοδικείου, πάντως, δεν είναι οριστική. Το ανώτατο δικαστικό όργανο, το οποίο συγκροτείται από τρεις Αρεοπαγίτες, τρεις Συμβούλους Επικρατείας και τρεις καθηγητές και δικηγόρους, μεταξύ των οποίων – μετά από κλήρωση – και ο πρώην υπουργός, Χ. Παμπούκης, εκδικάζει τις μισθολογικές διαφορές των δικαστικών.

Συνεδρίασε σε τρεις διαφορετικές συνθέσεις, ύστερα από ομαδικές αγωγές των δικαστικών ενώσεων, εκ των οποίων δύο συνθέσεις αποφάσισαν ότι οι περικοπές που επιβλήθηκαν με το Μνημόνιο είναι αντισυνταγματικές και μία σύνθεση αποφάσισε ότι δικαιολογούνται λόγω των έκτακτων δημοσιονομικών συνθηκών. 
Έτσι, η τελική απόφαση παραπέμπεται σε νέα συνεδρίαση, σε πλήρη σύνθεση, το προσεχές χρονικό διάστημα.

capital.gr

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ

Αντισυνταγματικές κρίθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες , με ψήφους 7 υπέρ και 2 κατά, οι μειώσεις των αμοιβών των δικαστών.

Το πρώτο και σοβαρό πλήγμα δέχεται το μνημόνιο με αποφάσεις του Μισθοδικείου, κατά το  σκέλος που οδήγησε στη  μείωση των αποδοχών των δικαστικών λειτουργών, εξομοιώνοντας τους με τους  υπαλλήλους.
Δύο διαφορετικά τμήματα του Μισθοδικείου που έκριναν τις προσφυγές  δικαστικών λειτουργών της  Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης και της Διοικητικής Δικαιοσύνης κατέληξαν σε αποφάσεις κατά των διατάξεων με τις οποίες μειώθηκαν κατά 20% οι αμοιβές των δικαστικών λειτουργών στο πλαίσιο εφαρμογής των μνημονίων και της πολιτικής λιτότητας.
Το τμήμα του Μισθοδικείου με πρόεδρο την αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Μαίρη Σάρπ,   έκρινε πως οι μειώσεις αντίκεινται στις συνταγματικές διατάξεις που προβλέπουν και απαιτούν ειδική  μισθολογική μεταχείριση  για τους δικαστικούς λειτουργούς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η κ. Σάρπ , ως σύμβουλος Επικρατείας ήταν η μία εκ των δύο εισηγητών προς την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε το πρώτο μνημόνιο συνταγματικό. 

Η μάχη για την αντισυνταγματικότητα των μειώσεων που υπέστησαν οι δικαστές δόθηκε στο γεγονός ότι οι αποδοχές τους πρέπει να είναι ανάλογες με τις αποδοχές των βουλευτών. Η μειοψηφία υποστήριξε ότι οι βουλευτές δεν παίρνουν  μισθό, αλλά αποζημίωση, δεν είναι μόνιμοι και ισόβιοι.  Άποψη που δεν έγινε δεκτή από την πλειοψηφία.
Ειδικότερα οι μειώσεις που υπέστησαν οι δικαστικοί λειτουργοί υποστηρίζεται ότι αντίκεινται  στα άρθρα 17, 26, 87, 88 και 100Α του Συντάγματος, όπως και το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Οι αποφάσεις αυτές που ελήφθησαν σε διάσκεψη των καθ ύλην αρμοδίων τμημάτων αναμένεται να προκαλέσουν θύελλα αντιδράσεων καθώς θα αποδοθεί στο Μισθοδικείο πρόθεση να <ευλογήσουν> οι δικαστές τα γένια τους, αν και η πλειοψηφία των μελών του Μισθοδικείου συγκροτείται από μη δικαστές.
Στο τμήμα που έκρινε τις προσφυγές των δικαστικών λειτουργών της Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης προεδρεύει η αντιπρόεδρος του ΣτΕ κ. Σάρπ και μετέχουν ο σύμβουλος επικρατείας Διονύσης Μαρινάκης, η σύμβουλος του Ε.Σ. Μαυρουδή , οι καθηγητές Δημ, Παπαδόπουλος,Φίλιππος Σπυρόπουλος,Ν.  Ιντζεσίλογλου και οι δικηγόροι Φ.Κρεμμύδας, Παν. Βασιλακόπουλος και Ιωάννης Δριλεράκης.
Στο τμήμα που έκρινε τις προσφυγές των Διοικητικών Δικαστών προεδρεύει ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Χρυσικός και μετέχουν ο αρεοπαγίτης Παν. Πετρόπουλος, η σύμβουλος του Ε.Σ.Βιργινία Σκεύη, οι καθηγητές Φιλ.Σπυρόπουλος, Χαρ. Παμπούκης,Ν.  Ιντζεσίλογλου και οι δικηγόροι Δημ. Γιότσας, Ν.Μαυρομμάτης και Ιωάννης Δριλεράκης .
Οι σχετικές αποφάσεις αναμένεται να δημοσιευθούν έως το τέλος Δεκεμβρίου καθώς λήγει στο τέλος του χρόνου η θητεία των μελών των τμημάτων του Μισθοδικείου.
REPORTER.GR

Πηγή:www.reporter.gr

ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ 2016

ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: Κατάρρευση του Ασφαλιστικού το 2016

Μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ διαπιστώνει ότι οι κόποι και οι περικοπές των συνταξιούχων και των συντάξεων αντίστοιχα πήγαν χαμένα

To 2015 είναι το τελευταίο έτος που διατηρείται η οριακή ισορροπία του ασφαλιστικού Από το 2016 αρχίζει η κατάρρευση .Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μελέτης για τις «Επιπτώσεις της Γήρανσης του πληθυσμού στο Ασφαλιστικό Σύστημα της Ελλάδος 2013-2050»εκπονήθηκε από το ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ για λογαριασμό της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) που θα παρουσιαστεί συνοπτικά την άλλη εβδομάδα.

Σχεδόν 20 δισ. ευρώ κοστίζουν στο σύστημα η υψηλή ανεργία, οι χαμηλοί μισθοί και η υψηλή εισφοροδιαφυγή ενώ πάνω από 12 δισ. ευρώ είναι τα χρέη του δημοσίου προς το σύστημα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την περίοδο των μνημονίων, οι περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων ανήλθαν συνολικά στο επίπεδο των 4,2 δισ. ευρώ. Μόνο για την περίοδο 2013-2014 οι περικοπές κύριων, επικουρικών συντάξεων, εφάπαξ και κοινωνικών επιδομάτων αντιστοιχούν στο 43% του συνολικού ποσού δημοσιονομικής λιτότητας, ήτοι 5,5 δισ. ευρώ από τα 11,6 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με την μελέτη "Επιπτώσεις της Γήρανσης του πληθυσμού στο Ασφαλιστικό Σύστημα της Ελλάδος 2013-2050" που έγινε από τους επιστήμονες του ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ για λογαριασμό της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ), το 2015 είναι το τελευταίο έτος κατά το οποίο το ασφαλιστικό διατηρείται σε οριακή ισορροπία.

Για τη διατήρηση της βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης απαιτούνται επιπλέον πόροι, ενώ μη συμβατικά μέτρα πολιτικής απαιτούνται και για τη μείωση της ανεργίας.

Σύμφωνα με τον Διευθυντή του ΙΝΕ, καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου, Σάββα Ρομπόλη, για να επιστρέψει η ανεργία στα επίπεδα του 2009, ακόμα και με το αισιόδοξο σενάριο για ρυθμούς ανάπτυξης 3,5%-4% θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 χρόνια. Αυτό έχει δραματικές συνέπειες στο ασφαλιστικό. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι η αύξηση της ανεργίας και η μείωση των μισθών στερεί την κοινωνική ασφάλιση από πόρους της τάξης των 10,5 δισ. ευρώ.

Περί τα 8,5 δισ. ευρώ χάνονται από την εισφοροδιαφυγή, την αδήλωτη εργασία καθώς και από τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, ενώ στα 12 δισ. ευρώ εκτιμώνται οι οφειλές του κράτους προς τα ταμεία.

«Οι μισθωτοί έχουν χάσει 37 δισ. ευρώ, τα οποία επωφελήθηκαν κράτος και εργοδότες», είπε στον Alpha 989 ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, Σάββας Ρομπόλης.

Παράλληλα, έκανε λόγο για «μετασχηματισμό της εργασίας σε καταναγκασμό, αλλά και καταναγκαστική ανεργία. Αποδυναμώνεται η δραστηριότητα της εργασίας».

«Ούτε στις ΗΠΑ δεν είχαμε αυτή την ανεργία του 29% που προβλέπουμε. Δυστυχώς για εμάς, έχουμε επαληθευτεί και δεν χρειάζεται να αναθεωρούμε κάθε τρίμηνο όπως κάνει η τρόικα», πρόσθεσε.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΓΙΑ ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ                                            

ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (Π.Ε.Σ.ΕΚ)

ΓΡΑΦΕΙΑ:  ΚΟΡΝΑΡΟΥ 2 ΚΑΙ ΕΡΜΟΥ  (ΟΛΜΕ)

ΑΘΗΝΑ    ΤΚ:10563

ΤΗΛ: 210 3230073

          210 3236544

          6944554161  

          6944711798

Email : syntaxekpedeftikoi@gmail.com                                       

Blog :  syntaxekpedeftikoi.blogspot.gr

                   

          Aγαπητοί συνάδελφοι συνταξιούχοι

      Επειδή πιστεύουμε  ότι είναι κοινή  η διαπίστωση ,ότι με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές η κατάσταση των συνταξιούχων  της χώρας μας , Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα , είναι πλέον δραματική  (Συντάξεις ,Ταμεία, Περίθαλψη ,Φορολογία κλπ) , πήραμε την πρωτοβουλία  να απευθυνθούμε σε όλες τις συνταξιουχικές οργανώσεις της χώρας και να τις καλέσουμε να συνδιαμορφώσουμε ένα κοινό πρόγραμμα δράσης.

   Είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν προαπαιτούμενα καθώς επίσης ότι ο καθένας διατηρεί την αυτοτέλεια του.

      Αν βλέπετε θετικά αυτή την πρωτοβουλία απαντήστε μας  σύντομα ώστε να προγραμματίσουμε μια κατ’ αρχήν πρώτη διερευνητική συνάντηση.

                                                

                   Προσδοκώντας  στην καταφατική στάση σας

                                          Αθήνα 28/10/2013  

                                             Το  ΔΣ της Π.Ε.Σ.ΕΚ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΟ

ΚΑΛΕΣΜΑ

Η επιτροπή “Πολιτιστικών Δράσεων”

της Π.Ε.Σ.ΕΚ.

Διοργανώνει επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων.

Σπάνια μουσικά όργανα της συλλογής του μουσικολόγου Φοίβου Ανωγειανάκη, κατατοπιστικά κείμενα, ιστορικές πληροφορίες, μουσικά ακούσματα θα “μας πάνε μακριά”.

Σας περιμένουμε στην “οικία Λασσάνη”, Διογένους 1-3, πλατεία Αέρηδων Πλάκας, την Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου στις 11.45 (είσοδος ελεύθερη).

Θα συνεχίσουμε, κάπου στα πέριξ, με κουβέντα και κρασάκι.

ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΕΦΑΠΑΞ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ

  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ   ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ        (Π.Ε.Σ.ΕΚ)     

                                                                                                                 Αθήνα   8.11.2013

          Οι περικοπές  στο ΕΦΑΠΑΞ και οι εκπρόσωποι της  ΑΔΕΔΥ στο ΤΠΔΥ

1.       Στο Δ.Σ της Π.ΕΣ.ΕΚ έφτασε καταγγελία  ότι οι  εκπρόσωποί μας στο ΤΠΔΥ, που  συμμετέχουν στο Δ.Σ του ταμείου με απόφαση της ΑΔΕΔΥ, ψήφισαν την απόρριψη των ενστάσεων των συναδέλφων  που είχαν κάνει προσφυγή κατά του ταμείου  για τις περικοπές στο Εφάπαξ.

2.     Το Δ.Σ της ΠΕΣΕΚ  επιβεβαίωσε  την ψήφο των εκπροσώπων μας στο ΤΠΔΥ. Το Δ.Σ της Π.Ε.Σ.ΕΚ  αποδίδει μέγιστη ευθύνη  στην ΑΔΕΔΥ. Δεν είναι δυνατόν από τη μιά μεριά να δίνει οδηγίες στους συνταξιούχους για προσφυγή κατά των περικοπών  του  Ταμείο Πρόνοιας,  και από την άλλη να μην καθορίζει τη στάση  που θα κρατήσουν οι εκπρόσωποι που ίδια  διορίζει.  Οι   εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ όφειλαν να  ψηφίζουν με γνώμονα το   συμφέρον των συνταξιούχων και όχι να ταυτίζονται πλήρως με τις επιλογές της  διοίκησης. Αν αυτός είναι ο ρόλος τους, δηλ. να προσφέρουν νομιμοφάνεια στη διοίκηση, τότε  δε χρειάζονται εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ  στο ΤΠΔΥ.

3.     Οι εκπρόσωποι της  ΑΔΕΔΥ έχουν προσωπική και πολιτική ευθύνη.  Έχουν υποχρέωση να εκπροσωπούν στο ταμείο τα συμφέροντα των εργαζομένων και όχι να ταυτίζονται με την κυβερνητική πολιτική. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται με υπογραφή δική τους να υπάρχει απόφαση που να στρέφεται κατά των εργαζομένων. Το Δ.Σ της Π.Ε.Σ.ΕΚ καταδικάζει τη συγκεκριμένη στάση, γιατί ταυτίστηκαν πλήρως με τη διοίκηση και καλείται η ΑΔΕΔΥ να αναλάβει τις ευθύνες της.           

                                      Από το Δ.Σ της Π.Ε.Σ.ΕΚ

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ ΕΤΩΝ

Επτά τα πλασματικά έτη που μπορούν να εξαγοραστούν, τέλος στην αναδρομικότητα

Διαβατήριο για ταχύτερη έξοδο στη σύνταξη αποτελεί η αναγνώριση πλασματικών ετών ασφάλισης, που από τη νέα χρονιά φτάνουν πλέον τα επτά. Στο μεταξύ, λήγει στο τέλος της φετινής χρονιάς η δυνατότητα εξαγοράς πλασματικών ετών ασφάλισης του ν. 2084/1991 για αναδρομικά θεμελίωση στα Ταμεία με τις διατάξεις του 2010.

Αναλυτικά δύο είναι οι αλλαγές στα πλασματικά έτη:

• Οι ασφαλισμένοι που θεμελιώνουν δικαίωμα μετά την 1η Ιανουαρίου 2014 μπορούν να αναγνωρίσουν επτά πλασματικά έτη (όσοι κλειδώνουν φέτος το δικαίωμα αναγνωρίζουν έξι χρόνια).
  

Πρόκειται για τα πλασματικά έτη των νόμων 3863/2010 και 3865/2010, τα οποία μπορούν να αξιοποιήσουν όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα μετά την 1η Ιανουαρίου 2011 με διατάξεις της νομοθεσίας που έχουν αλλάξει. Για την πλειονότητα των πλασματικών ετών το κόστος είναι 168 ευρώ για κάθε μήνα, ωστόσο υπάρχουν και ακριβότερες επιλογές, όπως είναι ο στρατός.

Οσον αφορά στο Δημόσιο, για την ταχύτερη έξοδο στη σύνταξη όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα μετά την 1η Ιανουαρίου 2011 μπορούν να εξαγοράσουν τους πλασματικούς χρόνους των τέκνων, του στρατού και των σπουδών.

Ωστόσο, ιδιαίτερα σημαντικό είναι πως στο Δημόσιο ο χρόνος των τέκνων (και μέχρι 5 χρόνια) υπολογίζεται «εξτρά» . Επομένως, τη νέα χρονιά μπορούν να αναγνωριστούν έως και 12 πλασματικά έτη (εκ των οποίων τα 5 για τα παιδιά).

• Σταματά από τη νέα χρονιά η δυνατότητα εξαγοράς πλασματικών ετών ασφάλισης του ν. 2084/ 1992 για αναδρομική θεμελίωση με τις διατάξεις του 2010. Επομένως όσοι ασφαλισμένοι ενδιαφέρονται να προχωρήσουν στην εξαγορά πρέπει να προβούν στις απαιτούμενες ενέργειες μέχρι το τέλος του έτους.
  

Η εν λόγω προθεσμία δεν αφορά τους ασφαλισμένους του Δημοσίου.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΒΟΜΒΑ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Πρόταση Βόμβα από ΔΝΤ – ΕΕ: Καταβολή συντάξεων με εισοδηματικά κριτήρια

της Ρούλας Σαλούρου Την ώρα που η κυβέρνηση διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν θα λάβει οριζόντια μέτρα και δεν θα μειώσει μισθούς και κυρίως συντάξεις, οι εκπρόσωποι των δανειστών, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες, στο υπουργείο Εργασίας, με τη συμμετοχή υψηλόβαθμων στελεχών της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών ασφαλίσεων, πρότειναν νέο ασφαλιστικό, με υπολογισμό των συντάξεων με βάση το εισόδημα. Το κεντρικό θέμα της σύσκεψης της  ομάδα  συμβούλων τεχνικής βοήθειας, στην οποία συμμετείχαν υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ και της ομάδας Ράιχενμπαχ, ήταν η βελτίωση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς δεν είναι κρυφό το γεγονός ότι τα δύο μεγαλύτερα ασφαλιστικά ταμεία ΙΚΑ και ΟΑΕΕ προσπαθούν να βγάλουν τη χρονιά με δανεικά και απειλές για εξώσεις και πλειστηριασμούς. Όσο για το 2014, αυτό δεν βγαίνει με τίποτε. Εκτιμάται ότι στην καλύτερη περίπτωση τα οικονομικά των ταμείων επιτρέπουν σχεδιασμούς μέχρι την Άνοιξη. Εκεί έπεσε η «βόμβα» που απορρίφθηκε μετά από έντονη συζήτηση από τους εκπροσώπους του υπουργείου Εργασίας. Στην πράξη, οι σύμβουλοι των δανειστών ζήτησαν νέο ασφαλιστικό, όπου η σύνταξη θα υπολογίζεται όχι βάσει των εισφορών και των ετών ασφάλισης, αλλά βάσει του συνολικού εισοδήματος του κάθε ασφαλισμένου. Αυτό βέβαια προϋποθέτει διασύνδεση του ασφαλιστικού με το φορολογικό,  όμως η ελληνική πλευρά δεν μπήκε σε αυτή την κουβέντα, απορρίπτοντας την πρόταση, με το επιχείρημα ότι τέτοιες αλλαγές δεν μπορούν και δεν είναι καιρός για να συζητηθούν. Μάλιστα, ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Ασφάλισης Παναγιώτης Κοκκόρης, επισήμανε ότι προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η παροχή βοήθειας στους ασφαλισμένους και κυρίως αυτούς του ΟΑΕΕ να ενταχθούν σε ένα καλύτερο σύστημα ρύθμισης χρεών, προκειμένου να σώσουν τις επιχειρήσεις τους. Η αποτυχία της ρύθμισης χρεών είναι δεδομένη και αποτελεί ένα από τα βασικά αγκάθια στην όποια προσπάθεια βελτίωσης των εσόδων των ταμείων. Ειδικά για τον ΟΑΕΕ, από το σύνολο των 370.000 οφειλετών, υποβλήθηκαν μόλις 28.500 αιτήσεις για υπαγωγή στη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών, με αποτέλεσμα τα έσοδα από τη συγκεκριμένη διαδικασία να είναι περιορισμένα. Σε αυτό το πλαίσιο, τα ταμεία βυθίζονται στα ελλείμματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο ταμείο της χώρας θα δώσει για έναν ακόμη μήνα συντάξεις με «δανεικά». Συγκεκριμένα, νέο δάνειο ύψους 320.000.000 ευρώ πήρε το ΙΚΑ, για να μπορέσει να καταβάλλει χωρίς πρόβλημα τις συντάξεις σε περίπου 1.200.000 συνταξιούχους στο τέλος Νοεμβρίου. Τα 150.000.000 ευρώ αποτελούν νέο δάνειο από το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), ενώ τα υπόλοιπα 170.000.000 ευρώ είναι προηγούμενα δάνεια που η εξόφλησή τους, μεταφέρεται για δεύτερη φορά. Τα 130.000.000 ευρώ από αυτά είναι επίσης δάνειο από το ΕΤΕΑ και τα υπόλοιπα 40.000.000 ευρώ δάνειο από το ΤΑΠ – ΔΕΗ. Τα συγκεκριμένα δάνεια έπρεπε να είχαν εξοφληθεί ήδη από τις αρχές Νοεμβρίου, αλλά δόθηκε αρχικά παράταση για τις 4 Δεκεμβρίου, ενώ μετά και τη δεύτερη παράταση τα δάνεια αυτά θα εξοφληθούν με το νέο έτος, στις 7 Ιανουαρίου. Η ανάγκη εξεύρεσης κεφαλαίων προκύπτει από τη συνεχή μείωση των εσόδων από τις τρέχουσες εισφορές. Τον Οκτώβριο εισπράχθηκαν περίπου 709.000.000 ευρώ, ενώ τον Σεπτέμβριο είχαν εισρεύσει στα ταμεία 738.000.000 ευρώ, δηλαδή υπήρξε 4% μείωση. Πάντως το υπουργείο Εργασίας και η διοίκηση του ΙΚΑ πανηγύριζαν ότι τον Σεπτέμβριο τα έσοδα του ταμείου αυξήθηκαν, για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Αντίστοιχοι ήταν οι …πανηγυρισμοί της διοίκησης του ΟΑΕΕ, καθώς για πρώτη φορά μετά από πολλά δίμηνα - στο δ΄ δίμηνο του 2013, υπήρξε αύξηση εσόδων κατά 0,44% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ενώ στο 5ο δίμηνο η βελτίωση ήταν της τάξης του 0,11%, δηλαδή ακόμα πιο οριακή. Η  πραγματική κατάσταση στον ΟΑΕΕ βέβαια, είναι οριακή. Για να βγάλει τη φετινή χρονιά το ταμείο των ελευθέρων επαγγελματιών πήρε έκτακτη οικονομική ενίσχυση 600 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ την επόμενη χρονιά αναμένεται να χρειαστεί επιπλέον κονδύλι 800 εκατομμυρίων. Η κατάσταση ειδικά για τους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ είναι απελπιστική, με συνέπεια τη ραγδαία επιδείνωση των ασφαλιστικών εισροών προς τον Οργανισμό. Μόλις ένας στους δύο ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ μπορούν να ανταποκριθούν στην κάλυψη των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων. Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι σε πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ μόλις το 30% των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ προσπαθούν και είναι σε θέση να εξασφαλίσουν πρόσθετο εισόδημα για μετά τη σύνταξη, ενώ μόνο το 13,4% των ασφαλισμένων του δείγματος έχουν τη δυνατότητα για ιδιωτική ασφάλιση. Οι προοπτικές μάλιστα παραμένουν εξαιρετικά δυσοίωνες για το επόμενο χρονικό διάστημα, καθώς μόλις οι μισοί ασφαλισμένοι (49,8%) εκτιμούν ότι θα είναι σε θέση να καταβάλλουν τις εισφορές τους για το επόμενο εξάμηνο.

Πηγή:www.capital.gr

. ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ

Παραιτήσεις εκπαιδευτικών

 

      Σύμφωνα με το ν.4186/17-9-2013  άρθ. 36 παρ. 20 οι αιτήσεις παραίτησης των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που υποβάλλονται  μετά την 31η Μαΐου, καθώς και κατά τη διάρκεια του αμέσως επόμενου διδακτικού έτους, γίνονται δεκτές με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων ύστερα από γνώμη των Κεντρικών Υπηρεσιακών Συμβουλίων (ΚΥΣΠΕ , ΚΥΣΔΕ)  για εξαιρετικούς λόγους, όπως βαριές και δυσίατες ασθένειες, οι οποίες αποδεικνύονται από πιστοποιητικά Υγειονομικής Επιτροπής ή Δημόσιου Νοσοκομείου ή για ιδιαίτερα σοβαρούς οικογενειακούς λόγους.                                                                                          

 

Αίτηση παραίτησης μόνιμου εκπαιδευτικού πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που υποβάλλεται το τελευταίο δεκαήμερο του Απριλίου θεωρείται ότι έχει γίνει αποδεκτή και λύεται αυτοδίκαια η υπαλληλική σχέση, με το τέλος του διδακτικού έτους. Ουσιαστικά το 1ο δεκαήμερο του Ιουλίου που υποβάλλονταν μέχρι τώρα  οι παραιτήσεις των εκπαιδευτικών μεταφέρθηκε για το τρίτο δεκαήμερο του Απριλίου, όπου θα υποβάλλεται μία αίτηση παραίτησης και η αποχώρηση θα γίνεται αυτοδίκαια με τη λήξη του διδακτικού έτους.  Σε οποιαδήποτε  άλλο χρόνο, πλην του τρίτου δεκαήμερου του Απριλίου, υποβάλλονται παραιτήσεις, αυτές θα γίνονται δεκτές με απόφαση του Υπουργού Παιδείας ύστερα από γνώμη των Κεντρικών Υπηρεσιακών Συμβουλίων για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω.            

 

 

Γιάννης Μπαλάγκας

 

Ειδικός συνεργάτης ΔΟΕ

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ

Η Επιτροπή   «πολιτιστικών δράσεων» του Πανελληνίου Συλλόγου  Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών (Π.Ε.Σ.ΕΚ  )εγκαινιάζει σειρά θεατρικών εξορμήσεων. Σκοπός μας η παρακολούθηση αξιόλογων παραστάσεων με μειωμένες τιμές εισιτηρίων.

  Σας καλεί λοιπόν την Κυριακή,24 Νοεμβρίου 2013,στο θέατρο ΘΗΣΕΙΟΝ  (Τουρναβίτου 7,Θησείον, τηλ. 2103255444)  για το έργο "Mistero Buffo" του Ντάριο Φο, σε σκηνοθεσία Θ. Μοσχόπουλου.

   Τιμή εισιτηρίου 12 ευρώ.   ¨Ώρα παράστασης 7 μμ .

   ¨Ώρα προσέλευσης στο θέατρο το αργότερο 6.30 μμ.

   Τελική ημερομηνία δήλωσης συμμετοχής η 20η Νοεμβρίου στα τηλέφωνα 

 Μένια Παπαθεοδώρου τηλ.2106131539, 6972270087  και

 Ροζίτα Σουραή τηλ.2108032471, 6977350521.

ΤΑ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ;

Δίνουν τα αποθεματικά των επικουρικών σε ιδιώτες

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 12/11/2013

Με όχημα ένα συνέδριο του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και βασικό χορηγό ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τείνει χείρα σωτηρίας στην ιδιωτική ασφαλιστική αγορά.

Του Τζώρτζη Ρούσσου

Με όχημα ένα συνέδριο του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και βασικό χορηγό ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τείνει χείρα σωτηρίας στην ιδιωτική ασφαλιστική αγορά… Στο συνέδριο που θα λάβει χώρα μεθαύριο την τιμητική του θα έχει βέβαια ο υπουργός Γ. Βρούτσης. Ως τελευταίος υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης ετοιμάζεται να δώσει, βορά στις διαθέσεις των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, τα αποθεματικά των επικουρικών ταμείων… Ο κ. Βρούτσης λοιπόν, υλοποιώντας τις μνημονιακές κατευθύνσεις των προκατόχων του Α. Λοβέρδου, Λ. Κατσέλη και Γ. Κουτρουμάνη αλλά και της πρωθύστερης Φάνης Πάλλη-Πετραλιά, έρχεται να ρίξει την ταφόπλακα στην επικουρική ασφάλιση και να ανοίξει τα… χωράφια της κοινωνικής ασφάλισης για αξιοποίησή τους από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Ολα αυτά βέβαια πασπαλισμένα με την ανακοίνωση της παλιάς κυβερνητικής κατεύθυνσης για μετατροπή του ΙΚΑ στο μόνο ταμείο ασφάλισης μισθωτών!

Ηδη λοιπόν στο συνέδριο, που φέρει τον τίτλο «Συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την προαγωγή της απασχόλησης και της ασφάλισης», ο διοικητής του ΙΚΑ (φρόντισε να γνωστοποιήσει νωρίτερα τις απόψεις που θα εκφράσει την ερχόμενη Πέμπτη στο συνέδριο) κάνει λόγο για αναγκαιότητα σύμπραξης των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών με την κοινωνική ασφάλιση…

Οι πέντε στόχοι

Συγκεκριμένα ο κ. Σπυρόπουλος (και σε περίπτωση βέβαια που δεν θα πάρει πίσω τη δημοσιευμένη ομιλία του) θα προτείνει πέντε βασικούς στόχους:

-Δημιουργία ενός Εθνικού Φορέα Συντάξεων Μισθωτών

-Δημιουργία επιπρόσθετων ασφαλιστικών δικαιωμάτων, μέσω επαγγελματικών ταμείων και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών

-Καθορισμό κανόνων που θα κατοχυρώνουν την επάρκεια των παροχών σύνταξης και υγείας, που θα εξισορροπούν την επάρκεια των συντάξεων και παροχών με τις δημοσιονομικές αντοχές της οικονομίας.

-Ανάπτυξη θεσμών λειτουργικής υποστήριξης των δομών κοινωνικής ασφάλισης

-Επαγγελματική διαχείριση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας όλων των ασφαλιστικών ταμείων

Από κοντά ο καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Επιτροπής Ασφαλιστικών και Εργασιακών Θεμάτων του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Κωνσταντίνος Κρεμαλής, αναμένεται να προτείνει ως τη μόνη ρεαλιστική λύση «τη συνεργασία των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων για την αξιοποίηση κάθε διαθέσιμου μέσου προαγωγής της απασχόλησης και της ασφάλισης».

Από τα όσα αναμένεται να υποστηρίξει ο κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος (με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα ανασκευάσει λόγω αντιδράσεων) καθίσταται προφανές ότι έχουν βρεθεί η τρόποι για συμπράξεις μεταξύ εταιρειών και ασφαλιστικών ταμείων, ενώ και η διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων θα παραχωρηθεί μέσω της συμβουλευτικής στις ασφαλιστικές εταιρείες.

Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι η ευκαιρία είναι χρυσή για την είσοδο της ιδιωτικής ασφάλισης στην κοινωνική και τη διαχείριση των αποθεματικών της με όχημα τα επαγγελματικά ταμεία, λόγω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων στα ευγενή ταμεία (ΔΕΚΟ-τράπεζες) αλλά και της απίσχνανσης των επικουρικών συντάξεων λόγω της δήθεν μη βιωσιμότητάς τους (που δημιουργήθηκε φυσικά από τους εκάστοτε υπουργούς Κοινωνικής Ασφάλισης).

Σε όλα αυτά βέβαια θα πρέπει να προστεθεί ότι ο κ. Βρούτσης και οι προκάτοχοί του, που εδώ και πολλά χρόνια «φτιάχνουν» το έδαφος για την παράδοση της κοινωνικής ασφάλισης στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, δεν έχουν νομοθετήσει το οτιδήποτε όσον αφορά την προστασία των καταθέσεων στα επαγγελματικά ταμεία, παρότι υπάρχει το περιβόητο σκάνδαλο της Enron στο οποίο το 2001 οι εργαζόμενοι στην πολυεθνική αυτή εταιρεία απώλεσαν όλες τις αποταμιεύσεις τους, όταν κατέρρευσε το επαγγελματικό τους ταμείο λόγω της πτώχευσης της εταιρείας…

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ   ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ      (Π.Ε.Σ.ΕΚ)                                               

                                                                                       Αθήνα   9.11.2013

                  Ανακοίνωση  της Πολιτιστικής Επιτροπής

             «Παρακολούθηση   θεατρικής παράστασης»

  

 Η Επιτροπή   «πολιτιστικών δράσεων» της  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ  ΈΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ (Π.Ε.Σ.ΕΚ)  εγκαινιάζει σειρά θεατρικών εξορμήσεων. Σκοπός μας η παρακολούθηση αξιόλογων παραστάσεων με μειωμένες τιμές εισιτηρίων.

  Σας καλεί λοιπόν την Κυριακή,24 Νοεμβρίου 2013,στο θέατρο ΘΗΣΕΙΟΝ  (Τουρναβίτου 7,Θησείον, τηλ. 210 3255444)  για το έργο "Mistero Buffo" του Ντάριο Φο, σε σκηνοθεσία Θ. Μοσχόπουλου.

   Τιμή εισιτηρίου 12 ευρώ.   Ώρα παράστασης 7.00 μμ .

   Ώρα προσέλευσης στο θέατρο, το αργότερο,  6.30 μμ.

   Τελική ημερομηνία δήλωσης συμμετοχής η 20^η  Νοεμβρίου στα τηλέφωνα: 

 Μένια Παπαθεοδώρου    210-6131539, 6972-270087  και

 Ροζίτα Σουραή   210-8032471, 6977-350521.

         

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΝ ΜΟΡΦΩΝΟΥΝ

"Γιατί τα σχολεία δε μορφώνουν", ομιλία του "δασκάλου της χρονιάς John Taylor Gatto

Όταν το 1990, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, απονεμήθηκε στον John Taylor Gatto ο τίτλος του «Δασκάλου της Χρονιάς της Νέας Υόρκης» στην ομιλία αποδοχής του τίτλου που εκφώνησε, δεν αρκέστηκε σε απλές ευχαριστίες, αλλά εξαπέλυσε ένα δριμύ κατηγορώ στην συμβατική λογική που διέπει την εκπαίδευση. Μίλησε για το ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει η εκπαίδευση για το άτομο, την οικογένεια και την κοινωνία στην σύγχρονη εποχή. Δεν απευθύνθηκε μόνο στη Νέα Υόρκη και τους μαθητές του.
Τα λόγια του εκφράζουν και τις ανησυχίες των εκπαιδευτικών και των γονιών όπου και αν βρίσκονται. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στη μόρφωση και την δημιουργική απασχόληση των παιδιών μας είναι σοβαρά και πολύπλοκα και δεν αποτελούν αποκλειστική ευθύνη των σχολείων. Κι όμως τα σχολεία μπορούν να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες για την διαμόρφωση της κοινωνίας και του κόσμου που ονειρευόμαστε. Έτσι έχουμε την ευχαρίστηση να δημοσιεύσουμε αυτή την φλογερή ομιλία ενός από τους πιο ένθερμους οπαδούς της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.
Η ομιλία του  John Taylor Gatto
Αποδέχομαι αυτό το βραβείο για λογαριασμό όλων των καλών δασκάλων που έχω γνωρίσει όλα αυτά τα χρόνια. Όλων των δασκάλων που πάσχισαν να οικοδομήσουν σχέσεις με τους μαθητές τους. Σχέσεις βασισμένες στην τιμή. Άνδρες και γυναίκες που δεν ήταν ποτέ εφησυχασμένοι, που πάντοτε, στην αδιάκοπη προσπάθεια τους να προσδιορίσουν και να επαναπροσδιορίσουν την σημασία της λέξης «Παιδεία» έθεταν ερωτήματα. Ο «Δάσκαλος της Χρονιάς» δεν είναι ο καλύτερος δάσκαλος. Οι καλοί δάσκαλοι είναι πολύ χαμηλών τόνων για να γίνουν εύκολα αντιληπτοί. Ο «Δάσκαλος της Χρονιάς» όμως, είναι ένας σημαιοφόρος, ένα σύμβολο γι' αυτούς τους αφανείς ήρωες που πρόθυμα αφιερώνουν τη ζωή τους στα παιδιά. Η διάκριση αυτή τους ανήκει εξ' ίσου.
Ζούμε σε μία εποχή βαθιάς κοινωνικής κρίσης. Η χώρα μας βρίσκεται πίσω από 19 βιομηχανικές χώρες όσον αφορά στην ανάγνωση, την γραφή και την αριθμητική που μαθαίνουν τα παιδιά. Το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα στηρίζεται πάνω στο «ναρκωτικό» του καταναλωτισμού. Αν δεν αγοράζαμε τόσα «πουδραρισμένα» όνειρα, το σύστημα θα κατέρρεε. Και τα σχολεία ακόμα, είναι σήμερα ένα «προϊόν προς πώληση» Έχουμε τον υψηλότερο δείκτη εφηβικών αυτοκτονιών στον κόσμο. Στο Μανχάταν, από τους νέους γάμους, το 70% διαλύεται πριν να συμπληρωθεί πενταετία.
Η κρίση στα σχολεία αντανακλά την ευρύτερη κοινωνική κρίση. Είναι προφανές ότι έχουμε χάσει την αίσθηση της ταυτότητας μας. Μαντρώνουμε τα παιδιά και τους ηλικιωμένους και τους βγάζουμε εκτός του κοινωνικού γίγνεσθαι. Κανείς δεν τους απευθύνει πλέον τον λόγο. Όμως χωρίς τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, μια κοινωνία δεν έχει ούτε παρελθόν αλλά ούτε και μέλλον. Μόνο ένα διαρκές παρόν. Στ' αλήθεια, η λέξη «κοινωνία» δεν έχει καμία σχέση με την φύση των σχέσεων που δημιουργούμε. Ζούμε δικτυωμένοι και όχι μέσα σε κοινωνίες. Αυτό ευθύνεται για όλους τους μοναχικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Κατά περίεργο τρόπο, το σχολείο έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης γι' αυτή την τραγωδία.
Όπως επίσης ευθύνεται για την διεύρυνση του χάσματος ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις. Χρησιμοποιώντας το σχολείο σαν ένα διαχωριστικό μηχανισμό, οδηγούμαστε στην δημιουργία ενός συστήματος καστών που πλαισιώνεται από παρίες. Αυτοί περιπλανώνται στους υπόγειους σιδηροδρόμους και κοιμούνται στον δρόμο. Στα 25 χρόνια της καριέρας μου σαν δάσκαλος συνειδητοποίησα ένα καταπληκτικό φαινόμενο -ότι τα σχολεία και η εκπαίδευση βρίσκονται πίσω και μακριά από τις σημαντικές εξελίξεις στον πλανήτη μας. Κανείς δεν πιστεύει πλέον ότι οι μεγάλοι επιστήμονες οφείλουν την επιστημοσύνη τους στα μαθήματα φυσικής ή χημείας, οι μεγάλοι πολιτικοί στα μαθήματα πολιτικών επιστημών και οι ποιητές στα μαθήματα γλώσσας και λογοτεχνίας.
Η αλήθεια είναι ότι τα σχολεία δεν σου μαθαίνουν τίποτε άλλο πέρα από το να υπακούς εντολές. (Κάτι που στη συνέχεια το μαθαίνουν ακόμη πιο βάναυσα στον.. υποχρεωτικό στρατό!) Αυτό μου φαίνεται ανεξήγητο, γιατί υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που εργάζονται στα σχολεία ως δάσκαλοι, βοηθοί ή διευθυντές, που νοιάζονται και συμπεριφέρονται ανθρώπινα στους μαθητές. Όμως η απρόσωπη λογική του συστήματος καταπνίγει την συνεισφορά των μεμονωμένων προσωπικοτήτων. Παρ' όλο που οι δάσκαλοι νοιάζονται και δουλεύουν σκληρά, το σύστημα είναι «ψυχοπαθητικό». Δεν έχει συνείδηση. Χτυπάει το κουδούνι και ο νεαρός που γράφει ένα ποίημα, πρέπει να κλείσει το τετράδιο του και να μεταφερθεί σε ένα διαφορετικό κελί όπου εκεί μαθαίνει ότι ο άνθρωπος και η μαϊμού κατάγονται από έναν κοινό πρόγονο.
Το δικό μας σύστημα υποχρεωτικής εκπαίδευσης είναι μια εφεύρεση της πολιτείας της Μασαχουσέτης το 1850. Συνάντησε αντίσταση -μερικές φορές ένοπλη- από το 80% περίπου του πληθυσμού. Ο τελευταίος αντιστασιακός προμαχώνας ήταν το Μπάρνστεϊμπλ (Barnstable) στο Ακρωτήριο Κοντ (Cape Cod). Εκεί οι κάτοικοι αρνούνταν να δώσουν τα παιδιά τους μέχρι το 1880, όταν η περιοχή καταλήφθηκε από την Εθνοφυλακή και τα παιδιά πήγαιναν σχολείο με την συνοδεία φρουράς. Εδώ συμβαίνει κάτι παράδοξο.
Το γραφείο του Γερουσιαστή Τεντ Κέννεντι (Ted Kennedy), πριν από λίγο καιρό, δημοσίευσε μια έκθεση όπου αναφέρεται ότι πριν από την επιβολή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, το ποσοστό των ανθρώπων που γνώριζαν γραφή και ανάγνωση ανερχόταν στο 98% ενώ, μετά από την επιβολή της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ο δείκτης δεν ξεπέρασε το 91% το οποίο ισχύει και στην δεκαετία που διανύουμε. Ελπίζω αυτό να σας κινήσει το ενδιαφέρον.
Επίσης αξιοπρόσεκτο είναι και αυτό: Η τάση για την εκπαίδευση μέσα στο σπίτι έχει αυξηθεί σημαντικά. Περίπου 1.500.000 άνθρωποι μορφώνονται αποκλειστικά από τους γονείς τους. Τον προηγούμενο μήνα, περιοδικά που ασχολούνται με εκπαιδευτικά θέματα, έγραφαν το εξής εκπληκτικό: Τα παιδιά που μορφώνονται στο σπίτι φαίνεται ότι προηγούνται στην ικανότητα του «σκέπτεσθαι» κατά 5 ή ακόμα και 10 χρόνια από τους συνομήλικους τους που εκπαιδεύονται με τον παραδοσιακό τρόπο, πηγαίνοντας στο σχολείο.
Δεν πιστεύω ότι τα σχολεία πρόκειται να καταργηθούν μέσα στα επόμενα χρόνια -τουλάχιστον όχι όσο ζω. Αν θέλουμε όμως να ανατρέψουμε αυτό που εξελίσσεται σε καταστροφή, λόγω της άγνοιας μας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα σχολεία παρέχουν εκπαίδευση και όχι μόρφωση. Αυτό είναι σύμφυτο στον σχεδιασμό του συστήματος. Δεν φταίνε οι κακοί δάσκαλοι ή τα λίγα χρήματα που ξοδεύονται για την Παιδεία. Η έννοια της «σχολικής διδασκαλίας» και η έννοια της Παιδείας δεν ταυτίζονται.
Τα σχολεία σχεδιάστηκαν από τον Χόρας Μαν (Horace Mann), τον Μπάρνας Σίαρς (Barnas Sears) και τον Γ. Ρ. Χάρπερ (W. R. Harper) του Πανεπιστημίου του Σικάγο, τον Θόρνταϊκ του Κολεγίου Κολούμπια και άλλους, σαν εργαλεία επιστημονικής χειραγώγησης της μαίας. Ο σκοπός τους είναι να παράγουν, με την εφαρμογή τυποποιημένων μεθόδων, «τυποποιημένους» ανθρώπους, των οποίων την συμπεριφορά θα μπορούν να προβλέπουν και να ελέγχουν.
Σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό το καταφέρνουν. Η κοινωνία μας όμως βρίσκεται σε αποσύνθεση και σε μια τέτοια κοινωνία επιτυχημένοι θεωρούνται οι άνθρωποι που δρουν ατομικιστικά, είναι αυτάρκεις και έχουν αυτοπεποίθηση -κι αυτό επειδή η κοινωνία που προστάτευε τους αδύνατους και τους εξαρτημένους ανήκει πλέον στο παρελθόν. Τα αποτελέσματα της σύγχρονης εκπαίδευσης είναι ασήμαντα. Οι άνθρωποι που έχουν τύχει «καλής εκπαίδευσης» είναι κυριολεκτικά άσχετοι. Μπορούν να πουλήσουν από φιλμ μέχρι ξυριστικές μηχανές, να διεκπεραιώσουν δουλειές γραφείου και να μιλούν στο τηλέφωνο, ή να κάθονται αποχαυνωμένοι μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή που αναβοσβήνει αλλά, σαν ανθρώπινα όντα είναι άχρηστοι -άχρηστοι για τους άλλους και άχρηστοι για τον ίδιο τους τον εαυτό. Η καθημερινή μιζέρια γύρω μας, νομίζω, οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός -όπως το έθεσε ο Τζον Γκούντμαν (John Goodman) πριν από τριάντα χρόνια- ότι αναγκάζουμε τα παιδιά μας να «μεγαλώνουν παράλογα». Οποιαδήποτε μεταρρύθμιση και να γίνει στην Παιδεία πρέπει να σταματήσει αυτούς τους παραλογισμούς.
Είναι παράλογο και αντίθετο με τη Ζωή να είσαι μέρος ενός συστήματος το οποίο σε υποχρεώνει να είσαι έγκλειστος μαζί με άτομα της ίδιας ηλικίας και κοινωνικής τάξης. Το σύστημα αυτό σε απομονώνει από την απέραντη πολυμορφία της ζωής και την απόλαυση της ποικιλίας των εμπειριών. Σε αποκόπτει από το παρελθόν σου και το μέλλον σου, και σε φυλακίζει σε ένα ατέρμονο παρόν. Ακριβώς ό,τι κάνει και η τηλεόραση.
Είναι παράλογο και ενάντιο στους φυσικούς νόμους να είσαι μέρος ενός συστήματος που σε υποχρεώνει να ακούς έναν ξένο να απαγγέλλει ποίηση όταν εσύ θέλεις να μάθεις πως χτίζονται τα σπίτια ή να κάθεσαι σ' ένα μέρος με έναν ξένο που σου λέει πως χτίζονται τα σπίτια όταν εσύ θέλεις να ασχοληθείς με την ποίηση.
Είναι παράλογο και αντίθετο με τους νόμους της ζωής να μετακινείσαι από κελί σε κελί με τον ήχο ενός κουδουνιού, κάθε ημέρα της νεότητας σου, μέσα σε έναν οργανισμό που δεν σου αφήνει καθόλου ιδιωτική ζωή και σε ακολουθεί ακόμα και μέσα στο άσυλο του σπιτιού σου «απαιτώντας να κάνεις τις εργασίες σου».
Ρωτάτε «.και πώς θα μάθουν να διαβάζουν;» Απαντώ. «Θυμηθείτε το παράδειγμα της Μασαχουσέτης» Αν τα παιδιά ζουν με φυσιολογικό τρόπο, αντί να συναγελάζονται σε κελιά, θα μάθουν να γράφουν, να διαβάζουν και να κάνουν την αριθμητική τους με ευκολία -αφού αυτά είναι σήμερα τα σημαντικά εφόδια για τη ζωή που ξεδιπλώνεται μπροστά τους.
Να έχετε όμως υπ' όψη ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν εκτιμούμε και τόσο αυτόν που γράφει, διαβάζει και ασχολείται με την αριθμητική. Είμαστε μια χώρα πολυλογάδων. Πληρώνουμε αυτούς που ξέρουν να μιλάνε, τους θαυμάζουμε, και έτσι τα παιδιά μας μιλούν κι αυτά συνεχώς, ακολουθώντας τα πρότυπα της τηλεόρασης και των καθηγητών τους. Είναι πολύ δύσκολο να διδάξει κανείς τα «βασικά» γιατί δεν είναι πια βασικά για την κοινωνία που έχουμε δημιουργήσει.
Δύο θεσμοί είναι αυτοί που ελέγχουν σήμερα τη ζωή των παιδιών μας: Η τηλεόραση και τα σχολεία, με αυτήν ακριβώς τη σειρά προτεραιότητας. αυτοί «θεσμοί» αποπροσανατολίζουν. Υποβαθμίζουν την αληθινή σοφία, τη γενναιότητα, την εγκράτεια και τη δικαιοσύνη σε μια διαρκή αοριστία, σε κάτι το αφηρημένο.
Αιώνες πιο πριν, ο χρόνος του παιδιού και του εφήβου, αφιερωνόταν στην παραγωγή πραγματικού έργου, αληθινής αγαθοεργίας, πραγματικής περιπέτειας και ουσιαστικής αναζήτησης του πνευματικού καθοδηγητή που θα τους δίδασκε αυτό που πραγματικά ήθελαν να μάθουν. Τα παιδιά και οι έφηβοι ανάλωναν το χρόνο τους στην προσπάθεια επίτευξης κοινωνικών στόχων, η στοργή και η τρυφερότητα αποτελούσαν καθημερινή πρακτική, γνώριζαν και μελετούσαν κάθε πτυχή της κοινότητας τους, μάθαιναν πώς να κάνουν οικογένειες και δεκάδες άλλα πράγματα που χαρακτηρίζουν τον ολοκληρωμένο άνδρα και την ολοκληρωμένη γυναίκα.
Τώρα όμως εγώ και τα παιδιά μου πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα του χρόνου. Από τις 168 ώρες της εβδομάδας, τα παιδιά ξοδεύουν τις 56 στον ύπνο. Αυτό τους αφήνει περιθώριο 112 ώρες την εβδομάδα. Μέσα σ' αυτές τις ώρες πρέπει να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα τους. Τα παιδιά μου βλέπουν 55 ώρες τηλεόραση την εβδομάδα. Έτσι τουλάχιστον αναφέρουν πρόσφατες στατιστικές. Αυτό τους αφήνει 57 ώρες την εβδομάδα για να «μεγαλώσουν».
Τα παιδιά μου παρακολουθούν τα μαθήματα του σχολείου 30 ώρες την εβδομάδα. Χρειάζονται ακόμα 8 ώρες για να ετοιμαστούν, να φύγουν για το σχολείο και να επιστρέψουν στο σπίτι, και σπαταλούν -κατά μέσον όρο- 7 ώρες την εβδομάδα για να κάνουν τις εργασίες τους και να διαβάσουν τα μαθήματα τους. Δηλαδή 45 ώρες συνολικά. Όλον αυτόν τον καιρό βρίσκονται υπό διαρκή επιτήρηση, δεν έχουν χώρο ή χρόνο για τον εαυτό τους και αν προσπαθήσουν μόνα τους να ορίσουν το χρόνο τους και τις ασχολίες τους «συνετίζονται» αναλόγως. Έτσι λοιπόν μένουν 12 ώρες την εβδομάδα για να δημιουργήσουν την ατομική τους συνείδηση και προσωπικότητα. Φυσικά, τα παιδιά τρώνε, και αυτό απαιτεί κάποιο χρόνο, αλλά όχι πολύ αφού η παράδοση του οικογενειακού γεύματος αποτελεί πλέον παρελθόν. Εάν αφαιρέσουμε τις τρεις ώρες του φαγητού, έχουμε 9 ώρες ελεύθερου χρόνου για κάθε παιδί.
Δεν αρκεί. Έτσι δεν είναι; Όσο πιο πλούσιο είναι ένα παιδί τόσο λιγότερη τηλεόραση βλέπει.. Όμως ο χρόνος του είναι εξ' ίσου περιορισμένος εξ αιτίας μιας ευρύτερης γκάμας διασκεδάσεων και αναπόφευκτων δεσμεύσεων όπως τα ιδιαίτερα μαθήματα -που τελικά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις τα έχει επιλέξει.
Όλα τα παραπάνω είναι, όλως παραδόξως, απλά ένας πιο εύσχημος τρόπος δημιουργίας εξαρτημένων ανθρώπων που δεν θα είναι ποτέ σε θέση να δώσουν νόημα και ουσία στις ζωές τους και να διασκεδάσουν πραγματικά. Αυτή η εξάρτηση και η έλλειψη στόχων έχει καταντήσει εθνική αρρώστια και κατά τη γνώμη μου γι' αυτό ευθύνονται η τηλεόραση και τα σχολεία.
Σκεφτείτε τα πράγματα που μας δολοφονούν ως έθνος: Τα ναρκωτικά, ο ανελέητος ανταγωνισμός, το σέξ ως μέσον αναψυχής, η πορνογραφία της βίας, ο τζόγος, το αλκοόλ και η χειρότερη πορνεία απ' όλες: Ζωές αφιερωμένες στην αγορά αγαθών -ο καταναλωτισμός ως φιλοσοφία και στάση ζωής. Σε όλα αυτά τα «ναρκωτικά» είναι εθισμένος ο εξαρτημένος άνθρωπος που κι αυτός με τη σειρά του είναι ένα μοιραίο προϊόν του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Θα ήθελα να σας μιλήσω για τις επιπτώσεις που έχει στα παιδιά το να τους αφαιρούμε όλο τους το χρόνο -χρόνος που τους είναι απαραίτητος για να μεγαλώσουν- και να τα εξαναγκάζουμε να ασχολούνται συνε χώς με γενικότητες. Οποιαδήποτε μεταρρύθμιση και να γίνει -που δεν θα συνοδεύεται από προσπάθεια να εξαλειφθούν αυτές οι συγκεκριμένες ασθένειες- θα είναι μια παρωδία.

1. 1.Τα παιδιά που διδάσκω δείχνουν αδιαφορία για τον κόσμο των μεγάλων. Αυτό ανατρέπει την εμπειρία χιλιάδων ετών. Η στενή παρακολούθηση του τι σκοπεύουν να κάνουν οι μεγάλοι, ήταν πάντοτε η πιο συναρπαστική ασχολία για τη νεολαία. Όμως σήμερα κανένα παιδί δεν θέλει να μεγαλώσει -και ποιος μπορεί να το κατηγορήσει γι' αυτό; Εμείς είμαστε τα παιχνίδια τους.
2. 2.Τα παιδιά που διδάσκω δεν έχουν καμιά περιέργεια για ό,τι συμβαίνει γύρω τους, και αν έχουν κάποια, αυτή είναι παροδική. Δεν μπορούν να συγκεντρωθούν για πολλή ώρα, ακόμα και στα πράγματα που τους αρέσουν. Μπορείτε να διακρίνετε τη σχέση ανάμεσα στο συνεχές χτύπημα του κουδουνιού και στην συνεχή αλλαγή αιθουσών διδασκαλίας με την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης;
3. 3.Τα παιδιά που διδάσκω δεν έχουν αίσθηση του μέλλοντος, την αίσθηση ότι το αύριο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με το σήμερα. Ζουν σε ένα διαρκές παρόν. Η στιγμή την οποία ζουν είναι το όριο της συνειδητότητάς τους.
4. 4.Τα παιδιά που διδάσκω είναι ανιστόρητα. Δεν έχουν συναίσθηση του τρόπου με τον οποίο το παρελθόν καθόρισε το παρόν διαμορφώνοντας τις αξίες τους και τις ζωές τους και περιορίζοντας τις επιλογές τους.
5. 5.Τα παιδιά που διδάσκω είναι σκληρά στις σχέσεις τους με τα άλλα παιδιά. Δεν συμπάσχουν με την δυστυχία, γελούν με τις αδυναμίες των άλλων και νιώθουν περιφρόνηση για τους ανθρώπους που φαίνεται καθαρά ότι χρειάζονται βοήθεια.
6. 6.Τα παιδιά που διδάσκω δεν ανοίγονται εύκολα και δεν είναι ειλικρινή στις σχέσεις τους. Έχουν μάθει να κρύβουν τον αληθινό εαυτό τους πίσω από ένα εξωτερικό προσωπείο που έχουν «συναρμολογήσει» με κομμάτια από χαρακτήρες και συμπεριφορές που έχουν δανειστεί από τα τηλεοπτικά τους πρότυπα ή έχουν δημιουργήσει μόνα τους για να ξεγελούν τους δάσκαλους τους. Επειδή δεν είναι αυτό που δείχνουν προς τα έξω, η μάσκα πέφτει όταν εκθέτουν τις εσώτερες πτυχές του εαυτού τους σε μια στενή σχέση. Γι' αυτό και τις αποφεύγουν.

7. Τα παιδιά που διδάσκω είναι υλιστές. Ακολουθούν το παράδειγμα των δασκάλων τους που «βαθμολογούν» τα πάντα με υλιστικά κριτήρια και τους τηλεοπτικούς αστέρες που ξεπουλούν ό,τι έχουν και δεν έχουν.
8. Τα παιδιά που διδάσκω είναι εξαρτημένα, παθητικά και φοβισμένα μπροστά στις νέες προκλήσεις. Αυτή η δειλία πολλές φορές εκδηλώνεται με έναν επιφανειακό «τσαμπουκά» ή θυμό ή επιθετικότητα, όμως κατά βάθος υπάρχει έλλειψη θάρρους.
Θα μπορούσα να απαριθμήσω κι άλλες καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν από μία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αν θέλουμε να σταματήσουμε την κατρακυλά του έθνους μας, αλλά πιστεύω ότι μέχρι τώρα έχετε αντιληφθεί τις θέσεις μου, είτε συμφωνείτε είτε διαφωνείτε. Αυτή την ασθένεια την έχει προκαλέσει ή το σχολείο ή η τηλεόραση ή και τα δύο μαζί. Είναι απλά θέμα αριθμητικής. Τα παιδιά τρώνε το χρόνο τους στην τηλεόραση και στο σχολείο. Αυτό είναι που κατέστρεψε την Αμερικανική οικογένεια. Η οικογένεια δεν είναι πλέον το σχολείο των παιδιών της.
Τι μπορεί να γίνει; Πρώτα απ' όλα χρειαζόμαστε έναν εφ' όλης της ύλης, αδιάκοπο, διάλογο σε εθνικό επίπεδο. Έναν διάλογο που θα γίνεται συνέχεια, κάθε μέρα, κάθε χρόνο. Πρέπει να του δοθεί τόση έμφαση, να διεξάγεται με τέτοια επιμονή που οι εφημερίδες και τα μέσα ενημέρωσης να αρχίσουν να τον βαριούνται -όπως βαριούνται κάθε τι που έχει διάρκεια. Πρέπει να διατυπώσουμε επιχειρήματα, να φωνάξουμε μέχρι να βρεθεί λύση για το ζήτημα των σχολείων ή να διαπιστώσουμε ότι η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Εάν μπορέσουμε να το λύσουμε έχει καλώς. Αν όχι, τότε η επιτυχία της κατ' οίκον μόρφωσης ανοίγει έναν διαφορετικό και πολλά υποσχόμενο δρόμο.
Διοχετεύοντας τα χρήματα που ξοδεύονται για την μόρφωση των παιδιών, πίσω στην οικογένεια, πετυχαίνουμε μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Κάνουμε καλό και στην οικογένεια και στα παιδιά.
Η πραγματική μεταρρύθμιση είναι εφικτή. Δεν κοστίζει τίποτα. Πρέπει να επανεξετάσουμε τις θεμελιώδεις αρχές της εκπαίδευσης και να αποφασίσουμε τι θέλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας και γιατί. Εδώ και 140 χρόνια αυτό το έθνος προσπάθησε να επιβάλλει τους στόχους της εκπαίδευσης από ένα απρόσιτο κέντρο αποφάσεων, απαρτιζόμενο από «ειδικούς» -μια συγκεντρωτική ελίτ κοινωνικών καθοδηγητών. Όμως αυτό απέτυχε. Ούτε πρόκειται να πετύχει ποτέ. Είναι πρώτομεγέθης προδοσία του δημοκρατικού οράματος που καθιστούσε κάποτε αυτό το έθνος ένα ευγενές πείραμα.
Μπροστά στα μάτια μας διαδραματίστηκε η απόπειρα των Ρώσων να κυριαρχήσουν και να ελέγξουν την Ανατολική Ευρώπη. Η προσπάθεια μας να επιβάλουμε την δική μας κοινωνική ορθότητα, χρησιμοποιώντας σαν εργαλείο τα σχολεία, είναι εκ θεμελίων σαθρή και καταρρέει, αν και με πιο αργό και επώδυνο τρόπο. Δεν έχει φέρει αποτελέσματα γιατί οι θεμελιώδεις αρχές της είναι μηχανιστικές, απάνθρωπες και εχθρικές προς τις αρχές της οικογενειακής ζωής. Η μηχανιστική εκπαίδευση μπορεί να ελέγξει τις ανθρώπινες ζωές. Η πραγματικότητα όμως εκδικείται με φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας: Ναρκωτικά, βία, αυτοκαταστροφή, αδιαφορία και τα συμπτώματα που βλέπω στους μαθητές μου.
Είναι καιρός να ανατρέξουμε στο παρελθόν για να αποκτήσουμε ξανά μια λειτουργική εκπαιδευτική φιλοσοφία. Εκείνη που προτιμώ εγώ, είναι αυτή που εφάρμοζαν για χιλιάδες χρόνια οι άρχουσες τάξεις της Ευρώπης. Θεωρώ ότι λειτουργεί το ίδιο καλά και για τα φτωχά παιδιά και για τα πλούσια. Την χρησιμοποιώ όσο μπορώ στα πλαίσια της δικής μου διδασκαλίας -δηλαδή όσο μου αφήνουν περιθώρια οι κανονισμοί της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Στον πυρήνα αυτού του ελιτιστικού εκπαιδευτικού συστήματος βρίσκεται η πίστη ότι η αυτογνωσία είναι η μοναδική βάση της πραγματικής γνώσης. Σε πολλές περιπτώσεις, και σε κάθε ηλικία, το παιδί καλείται να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα μόνο του. Χωρίς να το βοηθήσει κανείς. Μερικές φορές η δοκιμασία αυτή είναι επικίνδυνη, όπως το να καλπάσει πάνω σ' ένα άλογο ή να το κάνει να πηδήξει, αλλά αυτή βέβαια, είναι μια δοκιμασία που ξεπερνούν με επιτυχία πριν να συμπληρώσουν τα δέκα τους, χιλιάδες παιδιά κοινωνικά επιφανών οικογενειών. Μπορείτε να φανταστείτε ένα παιδί που έχει ξεπεράσει μόνο του ένα τέτοιο πρόβλημα να μην έχει την πεποίθηση ότι μπορεί να τα βγάλει πέρα με οτιδήποτε καταπιαστεί;
Μερικές φορές το πρόβλημα είναι να δαμάσεις τη μοναξιά, όπως έκανε ο Θορώ (Thoreau) στη λίμνη Γουόλντεν.
Ένας πρώην μαθητής μου, ο Ρόλαντ Λεγκιάρντι-Λάουρα (Roland Legiardi-Laura), αν και οι γονείς του είχαν πεθάνει και ο ίδιος δεν είχε κληρονομήσει τίποτα, διέσχισε τις Ηνωμένες Πολιτείες μόνος του, με ποδήλατο. Δεν είχε μπει ακόμα ούτε καν στην εφηβεία. Αρα δεν μας προξενεί καμία έκπληξη που όταν πια έγινε άντρας γύρισε ένα φιλμ για τη Νικαράγουα και κέρδισε ένα διεθνές βραβείο -αν και η κανονική του δουλειά ήταν ξυλουργός. Αυτό που κάνουμε τώρα, είναι να αφαιρούμε από τα παιδιά το ζωτικό χρόνο που τους είναι απαραίτητος για να αποκτήσουν αυτογνωσία. Αυτό πρέπει να σταματήσει.
Πρέπει να βρούμε εκπαιδευτικές διαδικασίες για να κερδίσουν τα παιδιά τον χαμένο τους χρόνο. Πρέπει να δείχνουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά, από την πολύ μικρή τους ηλικία, αναθέτοντας τους ανεξάρτητες εργασίες, που θα μπορούν ίσως να έχουν προκαθοριστεί από τα σχολεία τους, αλλά θα γίνονται εκτός των σχολικών κτιρίων. Πρέπει να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα σπουδών όπου το κάθε παιδί θα έχει την ευκαιρία να αναπτύξει τα στοιχεία της προσωπικότητας του που είναι μοναδικά και να μάθει να στηρίζεται στις δυνάμεις του.
Λίγο καιρό πριν, έστειλα με ένα λεωφορείο (δίνοντας τους 70 δολάρια) ένα δωδεκάχρονο κορίτσι και τη μητέρα του -που δεν μιλάει αγγλικά- στην ακτή του Νιου Τζέρσι. Εκεί το κορίτσι γευμάτισε με τον διοικητή του αστυνομικού τμήματος του Σι Μπράϊτ (Sea Bright) και του ζήτησε συγγνώμη γιατί είχε ρυπάνει την παραλία, πετώντας ένα άδειο κουτί αναψυκτικού. Γι' αυτή τη δημόσια παραδοχή του λάθους της, είχα κανονίσει να ανταμειφθεί το κορίτσι με το να «προσληφθεί» για μια ημέρα από την αστυνομία και να βοηθά στις μικροϋποθέσεις. Λίγες μέρες αργότερα, άλλοι δύο δωδεκάχρονοι μαθητές μου ταξίδεψαν μόνοι τους από το Χάρλεμ μέχρι την 31 η οδό Γουέστ (West 31 st Street), όπου δούλεψαν ως βοηθοί στην έκδοση μιας εφημερίδας. Την επόμενη εβδομάδα, τρεις από τους μαθητές μου θα βρεθούν στους βάλτους του Νιου Τζέρσι, και θα παρατηρούν το πώς σκέφτεται και δρα ένας πρόεδρος μεταφορικής εταιρίας όταν στέλνει τριαξονικά φορτηγά στο Ντάλας, το Σικάγο και το Λος Αντζελες.
Αυτά είναι «παιδιά θαύματα» που έχουν ενταχθεί σ' ένα «ειδικό» πρόγραμμα; Όχι. Απλώς είναι καλά παιδιά από το κεντρικό Χάρλεμ, έξυπνα και ζωντανά, που είχαν όμως τόσο κακή εκπαίδευση που τα περισσότερα απ' αυτά όταν ήλθαν σ' εμένα δεν ήξεραν καλά -καλά να προσθέτουν και να αφαιρούν. Κανένα απ' αυτά δεν ήξερε ούτε καν πόσο πληθυσμό έχει η Νέα Υόρκη, ή την απόσταση της Ν. Υόρκης από την Καλιφόρνια.
Πρέπει αυτό να με ανησυχεί; Μα φυσικά και πρέπει. Είμαι όμως σίγουρος ότι αν αποκτήσουν γνώση του εαυτού τους, θα μπορέσουν και να διδάξουν τον εαυτό τους, γιατί μόνο αυτού του είδους η γνώση έχει δια χρονική αξία. Πρέπει να δώσουμε στα παιδιά ελεύθερο χρόνο. Τώρα! Αυτό είναι το κλειδί της αυτογνωσίας τους. Πρέπει να τους φέρουμε σε επαφή με τον πραγματικό κόσμο όσο πιο γρήγορα μπορούμε, έτσι ώστε ο ελεύθερος χρόνος τους να μην ξοδεύεται σε αοριστίες και αφηρημένα πράγματα. Αυτό είναι κατεπείγουσα προτεραιότητα. Χρειάζεται δραστική παρέμβαση για να διορθωθούν τα λάθη. Τα παιδιά μας πεθαίνουν στα σχολεία σαν τις μύγες. Είτε καλό είτε κακό, το σχολείο παραμένει το ίδιο: Άσχετο με την πραγματική ζωή.
Τι άλλο χρειάζεται μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση; Να παύσει να είναι ένα παράσιτο στην κοινωνία που εργάζεται. Πρέπει να κάνουμε την κοινωνική εργασία μέρος της εκπαίδευσης. Είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να μάθουμε τα παιδιά μας να είναι υπεύθυνα.
Επί πέντε χρόνια διηύθυνα ένα «αντάρτικο» σχολικό πρόγραμμα. Κάθε παιδί, πλούσιο ή φτωχό, έξυπνο ή όχι, έπρεπε να συμπληρώσει μέσα σ' ένα χρόνο 320 ώρες σκληρής κοινωνικής εργασίας. Πολλά από αυτά τα παιδιά, χρόνια αργότερα, ήλθαν σ' εμένα και μου είπαν ότι αυτή η εμπειρία άλλαξε τη ζωή τους, ότι τους έμαθε να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά, και τους βοήθησε να επανεξετάσουν τους στόχους και τις αξίες τους. Αυτό συνέβη στα 13 τους χρόνια, όταν ήταν στο πειραματικό σχολείο. Αυτό πέτυχε, γιατί στην πλούσια περιοχή που βρισκόταν το σχολείο μου, επικρατούσε χάος. Όταν αποκαταστάθηκε η «τάξη» το πρόγραμμα μου σταμάτησε. Ήταν περισσότερο επιτυχημένο και ανέξοδο απ' ότι έπρεπε για να το αφήσουν να λειτουργεί. Αποδεικνύαμε τα ακριβά και ελιτίστικα προγράμματα σκάρτα. Σε αυτή την πόλη δεν υπάρχει έλλειψη προβλημάτων. Τα παιδιά μπορούν να βοηθήσουν να λυθούν αυτά τα προβλήματα. Σε αντάλλαγμα θα κερδίσουν την προσοχή και τον σεβασμό των μεγάλων. Αυτό είναι καλό και γι' αυτά και για εμάς τους υπολοίπους.
Ανεξάρτητη μελέτη, κοινωνική εργασία, εναλλαγές εμπειριών, ελεύθερος χρόνος και ενδοσκόπηση. Αυτές είναι πολλές και διαφορετικές μαθητείες. Είναι εφικτές, φθηνές και αποτελεσματικές μέθοδοι για το ξεκίνημα μιας αληθινής αναμόρφωσης των σχολείων. Καμία όμως μεταρρύθμιση μεγάλης κλίμακας δεν πρόκειται να επανορθώσει το κακό που έχει γίνει στα παιδιά μας και στην κοινωνία, αν δεν συμπεριλάβουμε και την οικογένεια στο βασικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Οι Σουηδοί το έχουν καταλάβει αυτό από το 1976 και εγκατέλειψαν το σύστημα της υιοθεσίας ανεπιθύμητων στους γονείς τους παιδιών. Αντί γι' αυτό ξοδεύουν τις ώρες τους και τον εθνικό τους πλούτο ενισχύοντας τον θεσμό της οικογένειας, ώστε τα παιδιά που γεννιούνται να μην εγκαταλείπονται από τους γονείς τους. Μείωσαν τον αριθμό των ανεπιθύμητων γεννήσεων. Από 6000 το 1976 σε 15 το 1986. Οπότε κάτι μπορεί να γίνει. Οι Σουηδοί κουράστηκαν να πληρώνουν τα σπασμένα από τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και αποφάσισαν να κάνουν κάτι. Άρα κι εμείς μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Η οικογένεια είναι η κινητήρια δύναμη της εκπαίδευσης. Αν χρησιμοποιούμε τα σχολεία για να απομακρύνουνε τα παιδιά από τους γονείς τους, θα εξακολουθήσουμε να βλέπουμε το τρομακτικό θέαμα που βλέπου με σήμερα. Αυτή ήταν η βασική λειτουργία των σχολείων από το 1650, τότε που ο Τζον Κόττον (John Cotton) ανακοίνωσε ότι αυτός ήταν ο κύριος στόχος των σχολείων της αποικίας Μπέϊ (Bay), και ο Χόρας Μαν (Horace Mann) το 1850 το ανακοίνωσε σαν σκοπό των σχολείων της Μασαχουσέτης.
Η βάση κάθε καλής ζωής είναι το πρόγραμμα μαθημάτων της οικογένειας. Απομακρυνθήκαμε απ' αυτό το πρόγραμμα. Καιρός είναι να επιστρέψουμε. Ο μοναδικός δρόμος για την επιστροφή σε μια υγιή Παιδεία είναι να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για να απελευθερώσου με την οικογενειακή ζωή από την ασφυκτική μέγγενη των εκπαιδευτικών οργανισμών. Να ενθαρρύνουμε, την ώρα του σχολείου, την συνάντηση γονιών και μαθητών. Έτσι θα σφυρηλατηθούν ισχυροί οικογενεια κοί δεσμοί. Αυτό είχα στο μυαλό μου όταν έστειλα το κορίτσι και τη μητέρα του στην ακτή του Ν. Τζέρσι για να συναντήσουν τον διοικητή του αστυνομικού τμήματος.
Έχω πολλές ιδέες για τη δημιουργία ενός οικογενειακού προγράμματος μαθημάτων, και είμαι βέβαιος ότι και εσείς μπορείτε -αν το σκεφτείτε καλά- να προτείνετε πολλά. Το μεγαλύτερο εμπόδιο για μια πλήρη αναθεώρηση της εκπαίδευσης είναι τα μεγάλα συμφέροντα που έχουν επενδύσει κεφάλαια στο τωρινό εκπαιδευτικό σύστημα, και δεν επιθυμούν να αλλάξει -όσο κι αν υποστηρίζουν το αντίθετο.
Πρέπει να απαιτήσουμε να ακουστούν νέες ιδέες. Οι δικές μου και οι δικές σας. Έχουμε χορτάσει από τις απόψεις των «ειδικών» της τηλεόρασης και των εφημερίδων. Τώρα απαιτείται ένας ανοιχτός διάλογος. Φτάνουν πια οι γνώμες των ειδικών. Οι ειδικοί δεν εξέφρασαν ποτέ σωστή άποψη για την εκπαίδευση. Οι λύσεις τους είναι δαπανηρές. Εξυπηρετούν μόνο τους εαυτούς τους και ευνοούν τον συγκεντρωτισμό. Φτάνει πια! Καιρός να επιστρέψουμε στην δημοκρατία, στον σεβασμό του ατόμου, και την οικογένεια.
Είπα ό,τι είχα να πω. Σας ευχαριστώ.
Τ.Γ. Περιοδικό HOPE