Εδώ και τρία χρόνια, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιχειρεί, παρά τη σθεναρή αντίσταση των εκπαιδευτικών, να επιβάλει την αξιολόγηση στο δημόσιο σχολείο. Η αξιολόγηση, αντίθετα με όσα προβάλλουν τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση, σε καμία περίπτωση δε στοχεύει στη βελτίωση του σχολείου. Κεντρικός της στόχος είναι η κατηγοριοποίηση των σχολείων, η πλήρης εμπορευματοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης και η υποταγή των εκπαιδευτικών σε αυτές τις πολιτικές, κάτω από το φόβο του νεοεπιθεωρητισμού. Με δυο λόγια: θέλουν να διαλύσουν και να μετατρέψουν σε μικρές επιχειρήσεις τα δημόσια σχολεία, όπως διαλύουν τα δημόσια νοσοκομεία και όπως εμπορευματοποιούν τα δημόσια πανεπιστήμια.
Όσο έκανε καλύτερα τα νοσοκομεία η αξιολόγηση του προσωπικού τους, άλλο τόσο θα κάνει και τα σχολεία.
Απέναντι στο εκπαιδευτικό κίνημα που δίνει έναν αγώνα διαρκείας για την υπεράσπιση του δικαιώματος όλων των παιδιών στη μόρφωση, η κυβέρνηση, αφού έσυρε τις Ομοσπονδίες (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ ) και τα σωματεία τους 14 φορές σε δίκες για να βγει παράνομη η απεργία-αποχή, σήμερα επιχειρεί την παύση και αντικατάσταση διευθυντών, διευθυντριών και προϊσταμένων με τη χουντικής έμπνευσης εγκύκλιο-εντολή που εκδίδει στις 3/4/24. Με αυτή απαιτεί να αντικατασταθούν όλοι οι Διευθυντές και όλες οι διευθύντριες, καθώς και οι Προϊστάμενοι σχολικών μονάδων που υπερασπιζόμενοι το Δημόσιο σχολείο και τους μαθητές και τις μαθήτριές τους, μετέχουν σε κηρυγμένη απεργία- αποχή από τις διαδικασίες της «αξιολόγησης» τους !
Χτυπάει δηλαδή ακόμα και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας!
Εμείς οι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί,( που ζήσαμε την τρομοκράτηση και την αυθαιρεσία του επιθεωρητή – αξιολογητή ) εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των συναδέλφων-εκπαιδευτικών. Η υπεράσπιση του δημόσιου- και δωρεάν- χαρακτήρα του σχολείου είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων, όλου του λαού.
Ξέρουμε ότι ενοχλούνται οι κυβερνώντες που ένα φτωχό παιδί μπορεί, παρ’ όλα τα εμπόδια που του υψώνουν, να σπουδάσει. Αυτό τους ενοχλεί βαθύτατα. Θέλουν να λυγίσουν τους εκπαιδευτικούς για να περάσουν την πολιτική τους. Που είναι ένα σχολείο ,το οποίο ορίζεται από τη λογική της αγοράς, την εμπορευματοποίηση, την τυποποίηση και τον κομφορμισμό. Ένα σχολείο που θα εστιάζει στην απομνημόνευση και στις εξετάσεις «υψηλών απαιτήσεων». Ένα σχολείο όπου οι νέοι θα αντιμετωπίζονται ως πελάτες, παρά ως οντότητες ενεργών πολιτών. Και με εκπαιδευτικούς υποταγμένους, με τον φόβο του «αξιολογητή-επιθεωρητή» και χωρίς καμιά δυνατότητα να παρεμβαίνουν στο πρόγραμμα σπουδών, στο έργο τους. Ένα σχολείο όπου ο Δάσκαλος υποβιβάζεται σε τεχνικό εφαρμογής ή σε υπάλληλο σεκιούριτι ! Ή και τα δύο ! Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της αξιολόγησής τους.
Γι’ αυτό, ο αγώνας των εκπαιδευτικών πρέπει να νικήσει
Στεκόμαστε στο πλευρό του μαχόμενου εκπαιδευτικού κινήματος.
Απλώνουμε ασπίδα προστασίας στους / στις εκπαιδευτικούς μας που αγωνίζονται. Το δικαίωμα στην απεργία είναι συνυφασμένο με τη Δημοκρατία και συνιστά απόδειξη της ύπαρξής της γι’ αυτό και έχουμε υποχρέωση να το υπερασπιστούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου