⌠GROSSO PLIATSIKOFICATION.1⌡ Η σφραγίδα μιας εποχής όπου ασφάλιση και συντάξεις μετατράπηκαν σε πεδίο λεηλασίας

ή platsiocofication.gr είναι η διαχρονικά μεγάλη ληστεία στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, γεγονός που επηράζει άμεσα και τις συντάξεις που... κάθε περύσι και καλύτερα: διαρκώς μειώνονται και έχουν γίνει -αν δεν είναι ήδη- ερανικό επίδομα

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες

Το Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών (ΠΕΣΕΚ) προχωρά από σήμερα και κατά τακτά χρονικά διαστήμα σε μια σειρά δημοσιεύσεων που θα αφορούν στη διαχρονική ληστεία των εισφορών μας από τα ασφαλιστικά ταμεία που οδήγησαν και οδηγούν στη μείωση των συντάξεών μας, οι οποίες βαίνουν στο να πάρουν -αν δεν έχει ήδη γίνει- τη μορφή ερανικού επιδόματος, με την κύρια και μόνη ευθύνη να την έχουν  τα κόμματα που κυβέρνησαν αυτή τη χώρα.

Για το λόγο αυτό, δημιουργήσαμε μια νέα σελίδα/στήλη στη σελίδα των Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών - ΠΕΣΕΚ, ώστε να είναι όλο το υλικό εύκολα ευρισκόμενο και προσβάσιμο για χρήση του από κάθε ενδιαφερόμενο. Και το όνομα αυτής η  υβριδική λέξη  «grosso pliatsikofication» ⌠«grosso» στα ιταλικά σημαίνει μεγάλο, χοντρό, τεράστιο, p.x. «colpo grosso»∙ «pliatsiko» αλβανική λέξη, σλαβικής προέλευσης μεταφρασμένη στα ελληνικά σημαίνει λεηλασία, η αρπαγή χωρίς κανόνες, το πλιάτσικο δηλαδή που λέμε και στην... κοινή νεοελληνική∙ η κατάληξη «-fication»(αγγλικά / λατινικά) δίνει την αίσθηση διαδικασίας ή μετατροπής, π.χ., «simplification»,«electrification»)⌡.

Συνεπώς, το «grosso pliatsikofication» μπορεί να αποδοθεί ως η διαδικασία της μεγάλης λεηλασίας. Από τη σατυρική υπερβολή της λέξης καταδεικνεύεται ότι δεν μιλάμε για απλό «πλιάτσικο», αλλά για μια θεσμοθετημένη, μαζική, «επίσημη» λεηλασία, που ντύθηκε με τεχνοκρατικό κοστούμι για να μας ληστέψει.

Όσον αφορά στη νέα στήλη, θα δημοσιεύονται και δικά σας κείμενα γνώμης ή έρευνές σας με τεκμηρίωση που έχετε κάνει γύρω από το θέμα αυτής της στήλης. Μπορείτε να στείλετε τα κειμένα σας κ.λπ. στο email της ΠΕΣΕΚ: syntaxekpedeftikoi@gmail.com.

Αντί προλόγου
Το «grosso pliatsikofication» δεν είναι απλώς μια λέξη-παιχνίδι. Είναι η σφραγίδα μιας εποχής όπου η κοινωνική ασφάλιση μετατράπηκε σε πεδίο λεηλασίας. Με την ίδια της τη μορφή –ιταλικό grosso, ελληνικό πλιάτσικο και αγγλικό -fication– αποτυπώνει την πραγματικότητα: μια μεγάλη, θεσμοθετημένη ληστεία που παρουσιάστηκε ως «μεταρρύθμιση».

Τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, χτισμένα με τον ιδρώτα των εργαζομένων και των συνταξιούχων έγιναν βορά στις αγορές και στα κρατικά ελλείμματα. Τα «θαλασσοδάνεια», το PSI του 2012,  που εξαΰλωσε δισεκατομμύρια ευρώ, οι «επενδύσεις» σε ομόλογα και χρηματοοικονομικά προϊόντα, που άφησαν πίσω τους άδεια ταμεία, δεν ήταν τυχαία γεγονότα, αλλά μια συστημική επιλογή να μετατραπεί η κοινωνική ασφάλιση σε εργαλείο διάσωσης του κεφαλαίου.

Η λεηλασία των ταμείων και των συντάξεων δεν ήταν και δεν είναι μια «αναγκαία προσαρμογή», όπως ισχυρίστηκαν και ισχυρίζονται οι (μετα)μνημονιακές κυβερνήσεις μεταξύ των οποίων και η σημερινή. Είναι η μεγάλη αναδιανομή προς τα πάνω: η μεταφορά πλούτου από τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους στις τράπεζες, στους δανειστές, στις ελίτ. Πώς λέμε, για παράδειγμα, κρατικός προϋπολογισμός 2026 της κυβέρνησης ΝΔ; Ε, αυτό!

Είναι η απόδειξη ότι οι κυβερνήσεις στη χώρα μας λειτουργούν ως μηχανισμός του κεφαλαίου. Δεν προστατεύουν το λαό, αντιθέτως κάνουν ό,τι μπορούν για να καταστρέψουν - για να μην πούμε αφανήσουν, με το δεδομένο της δημογραφικής γήρανσης στη χώρα μας.

Οι περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, η αύξηση των ορίων ηλικίας, η διάλυση της αναλογικότητας εισφορών-παροχών, όλα αυτά αποτελούν κομμάτια του ίδιου «grosso pliatsikofication». Αυτό είχε και έχει ως αποτέλεσμα τη φτωχοποίηση εκατομμυρίων ηλικιωμένων αλλά και εργαζομέων που είδαν το εισόδημά τους να εξαφανίζεται, την ανασφάλεια για τις νέες γενιές, που δεν πιστεύουν πια ότι θα πάρουν σύνταξη και τη διάρρηξη του κοινωνικού συμβολαίου, καθώς η εργασία έπαψε να εγγυάται αξιοπρεπή γηρατειά.

Όπως έχει αποδείξει η ζωή και οι αγώνες μας, ο συνταξιούχος δεν αντιμετωπίστηκε ως άνθρωποςπου δικαιούται αξιοπρεπή ζωή, αλλά ως «δημοσιονομικό βάρος» που πρέπεινα μειωθεί. Και μέχρι σήμερα έτσι αντιμετωπίζεται, αν σκεφθεί κανείς από το 2009-2025 έχουν κλέψει (πάντα «θεσμικά» και «νόμιμα» πάνω από 160 δισ. ευρώ, ποσό που κάθε μήνα αυξάνεται.

Ως ΠΕΣΕΚ θεωρούμε ότι η σύνταξη δεν είναι «παροχή»· είναι κοινωνικός μισθός που ανήκει σε όσους όσοι δούλεψαν μια ζωή και απορρέει από το συλλογικό δικαίωμα της κοινωνικής ασφάλισης, Και η λεηλασία του δεν είναι απλώς οικονομική απώλεια. Είναι επίθεση στην ίδια την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι κοινωνικό έγκλημα που απαιτεί αντίσταση, συλλογική διεκδίκηση και αγώνα για την αποκατάσταση της κοινωνικής ασφάλισης ως θεμελιώδους δικαιώματος.

Αθήνα,18-10-25

Από το Δ.Σ. της ΠΕΣΕΚ

🠟 Για να κατεβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf, εδώ.